ทัศนคติต่อโครงการฝึกวิชาชีพของผู้ต้องขังที่มีภูมิหลังต่างกันในเรือนจำเขต 6

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบทัศนคติต่อโครงการฝึกวิชาชีพในด้านการยอมรับในตัวครู และด้านการยอมรับคุณค่าของโครงการฝึกวิชาชีพของผู้ต้องขังในเรือนจำเขต 6 ที่มีภูมิหลังต่างกัน กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย ได้แก่ ผู้ต้องขังในเรือนจำเขต 6 จำนวน 384 คน เครื่องมือในการวิจัยเป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับสถานภาพและภูมิหลังของผู้ต้องขังในเรือนจำเขต 6 และแบบวัดทัศนคติต่อโครงการฝึกวิชาชีพ วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย (x̅) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD.) หาค่าความแปรปรวนทางเดียว (One Way Analysis of Variance) และหาค่าความแตกต่างตามวิธีการของเชฟเฟ (Scheffe) ผลการวิจัยพบว่า ผู้ต้องขังส่วนใหญ่อายุ 20-29 ปี มีภูมิลำเนาอยู่ในจังหวัดต่าง ๆ ที่ไม่ใช่เขต 6 พื้นฐานการศึกษาส่วนใหญ่จบป.6 สามารถอ่านเขียนภาษาไทยได้ มีอาชีพรับจ้างทั่วไป รายได้ต่อเดือนก่อนต้องโทษต่ำกว่า 4,000 บาท มีสถานภาพโสด พี่น้องในครอบครัว 4-6 คน เคยถูกศาลตัดสินจำคุกเป็นครั้งแรกคิดเป็นร้อยละ 87.50 บิดามารดาสมรสอยู่ด้วยกัน อาชีพของบิดามารดา ทำไร่ ทำนา ทำสวน รายได้รวมกันของบิดามารดาต่ำกว่า 4,000 บาทต่อเดือน ผู้ต้องขังมีทัศนคติต่อโครงการวิชาชีพในด้านการยอมรับในตัวครู การยอมรับคุณค่าของโครงการฝึกวิชาชีพ และรวมทั้งสองด้านไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนผู้ต้องขังที่มีภูมิลำเนาต่างกัน พบว่า ผู้ต้องขังที่มีภูมิลำเนาในจังหวัดอุทัยธานี มีทัศนคติต่อโครงการฝึกวิชาชีพด้านการยอมรับในตัวครูดีกว่าผู้ต้องขังที่มีภูมิลำเนาในจังหวัดพิษณุโลก ผู้ต้องขังที่มีภูมิลำเนาในจังหวัดสุโขทัยมีทัศนคติต่อโครงการฝึกวิชาชีพด้านการยอมรับคุณค่าของโครงการฝึกวิชาชีพ และรวมทั้งสองด้านดีกว่าผู้ต้องขังที่มีภูมิลำเนาในจังหวัดพิษณุโลก