ผลของน้ำมันกานพลูและไคโตซานต่อการเกิดโรคแอนแทรคโนสและอายุการเก็บรักษาพริกชี้ฟ้า Capsicum annuum L.

Abstract

แอนแทรคโนล เป็นโรคที่ทำให้เกิดความเสียหายต่อผลพริกตั้งแต่ในแปลงปลูกและ ภายหลังการเก็บเกี่ยว การใช้น้ำมันกานพลูควบคุมโรคแอนแทรคโนส ซึ่งเกิดจากเชื้อรา Colletotrichum gloeosporioides พบ1ว่า'นำมันกานพลูทีระดับความเข้มข้น800 900 และ 1,000 ppm สามารถยับยั้งการเจริญของเส้นใยและการงอกของสปอร์ c. gloeosporioides บนอาหาร เลี้ยงเชื้อได้ 100% เมื่อเทียบกับการเจริญของเชื้อราในชุดควบคุม และเมื่อแช่ผลพริกชี้ฟ้าใน สารละลายน้ำมันกานพลูที่-ระดับความเข้มข้น 800 ppm เป็นเวลา 5 นาที หลังจากปลูกเชื้อราบน ผลพริกชี้ฟ้า พบว่าขนาดของบาดแผลที่เกิดจากโรคแอนแทรคโนสมีขนาดเล็กกว่าชุดควบคุมอย่าง มีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนการใช้ไคโตชานในการยืดอายุการเก็บรักษาพริกชี้ฟ้า ที่ระดับความ เข้มข้น0 5 10และ20 ppm โดยแช่เป็นเวลา1 2 และ3 นาที ก่อนนำไปเก็บรักษาที่อุณหภูมิ8 องศาเซลเซียส พบว่าผลพริกชี้ฟ้าที่แช่ในสารละลายไคโตซานที่ระดับความเข้มข้น 5 ppm เป็น เวลา 1 นาที สามารถชะลอการสูญ เสียน้ำหนักสด และลักษณะภายนอกของผลมีการเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุด โดยสามารถคงสภาพให้เหมือนก่อนการเก็บรักษาได้นานถึง 9 วัน หลังจาก นั้นนำสารละลายน้ำมันกานพลูมา1ใช้ร่วมกับสารละลาย1ไคโตซาน พบว่า ผลพริกชี้ฟ้าที่แช่ใน สารละลายน้ำมันกานพลูที่ระดับความเข้มข้น 800 ppm ร่วมกับสารละลายไคโตซานที่ระดับความ เข้มข้น 5 ppm เป็นเวลา 5 นาที สามารถชะลอการเปลี่ยนแปลงลักษณะภายนอกของผลได้ดีที่สุดและยังช่วยชะลอการสูญเสียน้ำหนักลดได้ โดยมีปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้น้อยที่สุด และมี ปริมาณวิตามินซีสูงที่สุด ส่วนผลพริกชี้ฟ้าที่แช่ในสารละลายไคโตซานที่ระดับความเข้มข้น 5 ppm เป็นเวลา 1 นาที มีความแน่นเนื้อมากที่สุด