การปรับปรุงวิธีการชำแหละไก่ถอดกระดูกโดยวิธีทางการยศาสตร์

Abstract

เนื่องจากอุตสาหกรรมไก่ถอดกระดูกเป็นอุตสาหกรรมที่เป็น สินค้ามูลค่าเพิ่มแก่ผลิตภัณฑ์ไก่สดแช่แข็งในแต่ละปีเป็นมูลค่าอย่างมาก แต่พบว่าการปฏิบัติงานของพนักงานในอุตสาหกรรมไก่ถอดกระดูกนั้น เป็นลักษณะงานซ้ำซาก พนักงานต้องใช้มือและข้อมือในการปฏิบัติงานตลอดเวลาและมีความถี่สูง ซึ่งจากการสำรวจปัญหาด้านสุขภาพของพนักงานที่ทำงานในอุตสาหกรรมประเภทนี้ โดยส่วนมากจะประสบกับปัญหากล้ามเนื้อข้อมืออักเสบ ดังนั้นจึงมีความจำเป็นที่จะต้องปรับปรุงวิธีการทำงานชำแหละไก่ถอดกระดูก โดยนำเอาความรู้ด้านการยศาสตร์มาเป็นแนวทางในการศึกษาและวิจัย เพื่อลดต้นทุนในการผลิตและเพิ่มผลผลิตในกระบวนการผลิต รวมทั้งสามารถลดการบาดเจ็บจากการทำงาน ผู้วิจัยได้สัมภาษณ์เพื่อประเมินความรุนแรงของปัญหา และคัดเลือกพนักงานเพื่อทดลองและเก็บข้อมูลทั้งหมด 90 คน จากผู้ถูกทดสอบเหล่านี้โดยการวัดค่ามุมของการเคลื่อนไหว (Goniometer) คลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ (EMG) และค่าความแข็งแรงของกล้ามเนื้อมือ (Grip Strength) โดยกำหนดตัวแปรในการทดลอง ได้แก่ ท่าทางในการทำงาน จำนวนผลผลิต เวลาต่อรอบการทำงาน อายุ อายุงามรวม ส่วนสูง น้ำหนัก ขนาดข้อมือ อาการป่วยที่มีอยู่เดิม จำนวนชั่วโมงนอนพักผ่อนและความเร็วจากการทำงาน จากผลการวิจัยโดยใช้ทฤษฎีฟัซซีเซตพบว่า วิธีการทำงานแบบปัจจุบันส่งผลต่อการเพิ่มขึ้นของ มุมการเคลื่อนไหวและค่าคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อมากกว่าปัจจัยอื่นๆ ในการทำงาน ดังนั้นจึงออกแบบปรับปรุงขั้นตอนการทำงานใหม่ โดยลดขั้นตอนการหักข้อกระดูกขาออกแล้วใช้การแล่ชำแหละกระดูกออกแทน แล้วเปรียบเทียบความแตกต่างในด้านต่างๆ ทั้งในเชิงการยศาสตร์และเชิงปริมาณการผลิตรวมถึงคุณภาพการผลิต พบว่าวิธีการทำงานที่ปรับปรุงแล้วให้ปริมาณผลผลิตและคุณภาพเพิ่มขึ้น ในส่วนของมุมในการเคลื่อนไหวและค่าคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ แรงบีบของกล้ามเนื้อมือรวมถึงอัตราการเกินเกณฑ์อ้างอิงนั้นให้ผลที่ลดลงอย่างเด่นชัด ดังนั้นวิธีการทำงานชำแหละไก่ถอดกระดูกที่ปรับปรุงแล้ว จึงเป็นวิธีการทำงานที่เหมาะสมกว่าวิธีการทำงานแบบปัจจุบัน