การศึกษาพฤติกรรมการท่องเที่ยวตามแนวคิดต้านภัยโลกร้อนของนิสิตนักศึกษาในกรุงเทพมหานคร

Abstract

ศึกษาพฤติกรรมการท่องเที่ยวตามแนวคิดต้านภัยโลกร้อนของนิสิตนักศึกษาในกรุงเทพมหานคร และเปรียบเทียบการศึกษาพฤติกรรมการท่องเที่ยวตามแนวคิดต้านภัยโลกร้อนของนิสิตนักศึกษาในกรุงเทพมหานคร จำแนกตามลักษณะประชากรของนิสิตนักศึกษา และสถาบันอุดมศึกษารัฐบาลกับเอกชน กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาตรีในสถาบันอุดมศึกษาทั้งรัฐบาลและเอกชน ที่ตั้งอยู่ในเขตกรุงเทพมหานคร สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ กลุ่มตัวอย่างของการวิจัย ใช้จำนวน 450 คน โดยเก็บข้อมูลจากแบบสอบถาม สถิติที่ใช้สำหรับวิเคราะห์ข้อมูล โดยหาค่าร้อยละ (%) ค่าเฉลี่ย(x-bar) ส่วนเบี่ยงเบนมาตราฐาน (S.D.) การทดสอบค่า “ที” (t-test) ในการเปรียบเทียบความแตกต่างของพฤติกรรมการท่องเที่ยว ตามแนวคิดต้านภัยโลกร้อนของผู้ตอบแบบสอบถาม วิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way analysis of variance: ANOVA) กรณีพบค่าความแตกต่างจะวิเคราะห์ความแตกต่างนั้นเป็นรายคู่ด้วยวิธีเชฟเฟ (Scheffe method) ผลการวิจัยพบว่า 1. พฤติกรรมการท่องเที่ยวตามแนวคิดต้านภัยโลกร้อน (7 Greens concept) นิสิตนักศึกษามีระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับพฤติกรรมการท่องเที่ยวตามแนวคิดต้านภัยโลกร้อนโดยรวมอยู่ในระดับมาก (x-bar = 2.80) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านแล้วพบว่า อยู่ในระดับมากทุกด้าน 2. เปรียบเทียบระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับพฤติกรรมการท่องเที่ยวตามแนวคิดต้านภัยโลกร้อน (7 Greens concept) ตามลักษณะประชากรของนิสิตนักศึกษา ผลการวิจัยพบว่ามีความแตกต่างกันในด้านลักษณะประเภทประชากร ได้แก่ เพศ ระดับชั้นปี ภูมิลำเนา รายได้ต่อเดือน การรับรู้ข้อมูล จากเพื่อน/ญาติ จากหนังสือพิมพ์/นิตยสาร/คู่มือท่องเที่ยว จากโทรทัศน์/วิทยุ/อินเตอร์เน็ต แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05