รูปแบบที่เหมาะสมในการทำนายผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิตครุศาสตร์ชั้นปีที่ 1 จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

Abstract

การวิจัยนี้มุ่งศึกษารูปแบบในการทำนายผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่เหมาะสมของนิสิตครุศาสตร์ชั้นปีที่ 1 จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย โดยศึกษารูปแบบการทำนายทั้งเชิงเส้นโค้งและเชิงเส้นตรง กลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น 286 คน เป็นนิสิตครุศาสตร์ชั้นปีที่ 1 จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยในปีการศึกษา 2527 การเก็บรวบรวมข้อมูลใช้แบบสอบถามสถานภาพส่วนตัว แบบสอบแมทริซิสก้าวหน้าขั้นสูง แบบสำรวจนิสัยในการเรียน แบบสอบความถนัดเหตุผลเชิงนามธรรม แบบสอบความถนัดแหตุผลเชิงภาษา แบบวัดทัศนคติต่อวิชาชีพครู และแบบสอบถามสภาพแวดล้อมทางบ้าน ซึ่งจะทำให้ได้ตัวแปรทำนาย 13 ตัว และเมื่อนำไปเป็นตัวทำนายเพื่อสร้างสมการเส้นโค้ง จะมีตัวแปรทำนายทั้งหมด 104 ตัวคือ ตัวแปรทำนายกำลังหนึ่ง 13 ตัว ตัวแปรทำนายกำลังสอง 13 ตัว และตัวแปรทำนายในรูปเทอมปฏิสัมพันธ์ลำดับที่หนึ่ง 78 ตัว พร้อมทั้งคัดลอกผลการเรียนจากสมุดระเบียนประวัติ นำข้อมูลมาวิเคราะห์โดยคำนวณค่าร้อยละ ค่ามัชฌิมเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์การกระจาย สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์ลัน และใช้การวิเคราะห์ถดถอย พหุคูณแบบเพิ่มตัวแปรเป็นขั้นๆ (Stepwise Multiple Regression Analysis) ข้อค้นพบที่สำคัญของกาวิจัยคือ 1. ตัวแปรที่มีความสัมพันธ์ในทางบวกกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิตครุศาสตร์ชั้นปีที่ 1 ได้แก่ ความรู้เดิม สติปัญญา นิสัยในการเรียน คุณวุฒิบิดา และความถนัดเหตุผลเชิงภาษา 2. รูปแบบที่เหมาะสมในการทำนายผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของกลุ่มตัวอย่างนิสิตครุศาสตร์ชั้นปีที่ 1 ทั้งที่รวมทุกสาขาวิชา และแยกเป็นสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย ประถมศึกษา มัธยมศึกษา (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์) พลศึกษา ดนตรีศึกษาและการศึกษานอกระบบโรงเรียน ได้แก่ รูปแบบการทำนายเชิงเส้นโค้งและเชิงเส้นตรง สำหรับนิสิตสาขาวิชาศิลปศึกษาและธุรกิจศึกษามีรูปแบบการทำนายผลสัมฤทธิ์ที่เหมาะสมเป็นรูปแบบเชิงเส้นโค้ง