ความคิดเห็นของอาจารย์และนักศึกษาเกี่ยวกับพฤติกรรมการสอน ของอาจารย์วิทยาลัยพลศึกษา

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัย วัตถุประสงค์ของการวิจัยมีดังต่อไปนี้ 1. เพื่อศึกษาความคิดเห็นของอาจารย์และนักศึกษาที่มีต่อพฤติกรรมการสอนของอาจารย์เกี่ยวกับพฤติกรรมที่ความสำคัญในการสอน กับพฤติกรรมการสอนที่เกิดขึ้นจริง 2. เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นของอาจารย์และนักศึกษาเกี่ยวกับพฤติกรรมที่ความสำคัญในการสอน 3. เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมการสอนของอาจารย์ จากผลการประเมินของอาจารย์ที่มีจำนวนปีในการสอนต่างกันเกี่ยวกับพฤติกรรมสอนที่เกิดขึ้นจริง วิธีดำเนินการวิจัย การวิจัยนี้กลุ่มตัวอย่าง ประกอบอาจารย์ที่ปฏิบัติหน้าที่สอนและนักศึกษาที่เรียนในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2525 ในวิทยาลัย 5 แห่ง คือ วิทยาลัยพลศึกษา จังหวัดเชียงใหม่ วิทยาลัยพลศึกษาจังหวัดอุดรธานี วิทยาลัยพลศึกษาจังหวัดยะลา วิทยาลัยพลศึกษาจังหวัดอ่างทอง และวิทยาลัยพลศึกษาจังหวัดชลบุรี ซึ่งมีจำนวนกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 642 คน ได้ส่งแบบสอบถามไปยังกลุ่มตัวอย่างและได้รับแบบสอบถามคืน 591 ฉบับ หรือ คิดเป็นร้อยละ 91.91 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย เป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น และได้จัดทำเป็น 2 ฉบับ คือ สำหรับอาจารย์และนักศึกษา ในแต่ละฉบับแบ่งเป็น 2 ตอน คือ ตอนแรกเป็นสถานสภาพส่วนตัวของผู้ตอบแบบสอบถาม ตอนที่สองเป็นแบบประเมินความคิดเห็นของผู้ตอบแบบสอบถาม เกี่ยวกับพฤติกรรรมที่มีความในการสอน กับพฤติกรรมการสอนที่เกิดขึ้นจริง และผู้วิจัยได้สร้างแบบบันทึกการสังเกตพฤติกรรมการสอนขึ้นอีกทางหนึ่งด้วยเพื่อพิจารณาประกอบกับข้อคิดเห็นจากแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูล ให้วิธีค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสถิติเทสต์ สรุปผลการวิจัย 1. อาจารย์และนักศึกษามีความว่า พฤติกรรรมที่ความสำคัญในการสอนทุกด้านโดยรวมๆ มีความสำคัญอยู่ในเกณฑ์มาก ส่วนพฤติกรรมการสอนที่เกิดขึ้นจริงอาจารย์และนักศึกษามีความเห็นต่างกัน โดยอาจารย์เห็นว่าพฤติกรรมทั้ง 9 ด้าน โดยรวม ๆ อยู่ในเกณฑ์มาก แต่นักศึกษาเห็นโดยรวม ๆ อยู่ในเกณฑ์มาก แต่นักศึกษาเห็นว่าพฤติกรรมเพียง 4 ด้าน ที่อยู่ในเกณฑ์มาก คือด้านบุคลิกภาพของผู้สอน ด้านการปฏิบัติการสอน ด้านการควบคุมวินัยในการเรียน และด้านปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้สอนกับผู้เรียน นอกนั้นอีก 5 ด้าน อยู่ในเกณฑ์ปานกลาง คือ ด้านการเลือกใช้สถานที่และอุปกรณ์ ด้านปรัชญาของการสอน ด้านการมอบหมายงานให้ทำ ด้านการเสริมแรงทางการเรียน และด้านการประเมินผลและนำข้อมูลย้อนกลับ 2.ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นระหว่างอาจารย์อละนักศึกษาเกี่ยวกับพฤติกรรมที่มีความสำคัญในการสอน ปรากฏว่าทั้งสองกลุ่มมีความคิดเห็นแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 รวม 6 ด้าน คือ ด้านการเลือกใช้สถานที่และอุปกรณ์ ด้านปรัชญาของการสอน ด้านการเสริมแรงทางการเรียน ด้านการประเมิณผลและนำข้อมูลย้อนกลับ และด้านการควบคุมวินัยในการเรียน ส่วนอีก 3 ด้าน ความคิดเห็นไม่แตกต่างกัน 3. ผลการเปรียบเทียบพฤติกรรมการสอนของอาจารย์ จากการประเมินของอาจารย์ที่มีจำนวนปีในการสอนน้อย และอาจารย์ที่มีจำนวนปีในการสอนมาก เกี่ยวกับพฤติกรรมที่มีความสำคัญในการสอน กับพฤติกรรมที่เกิดขึ้นจริง ปรากฏว่าทั้ง 2 กลุ่มประเมินพฤติกรรมที่มีความสำคัญในการสอน และพฤติกรรรมการสอนที่เกิดขึ้นจริงในทุกด้านไม่แตกต่างกัน ข้อเสนอแนะ 1. พฤติกรรมการสอนที่ผู้บริหารและอาจารย์วิทยาลัยพลศึกษา ควรคงไว้ตามที่อาจารย์และนักศึกษาให้ความสำคัญ ได้แก่ ผู้สอนมีความรู้กว้างขวางในวิชาที่สอน ตรงต่อเวลาในการสอน สาธิตและยกตัวอย่างประกอบคำอธิบายอย่างชัดเจน และผู้สอนเน้นในด้านความรับผิดชอบของผู้เรียน 2. พฤติกรรมการสอนที่อาจารย์วิทยาลัยพลศึกษาปฏิบัติค่อนข้างน้อย สมควรจะปรับปรุงโดยปฎิบัติให้มากขั้น ได้แก่ ผู้สอนจัดเตรียมวัสดุอุปกรณ์การสอนอย่างเพียงพอยั่วยุให้ผู้เรียนได้โต้แย้งถกเถียง ชมเชยและให้กำลังใจแก้ผู้เรียน และผู้สอนให้โอกาสผู้เรียนเลือกทำงานตามความเหมาะสมและความสนใจ 3. วิทยาลัยพลศึกษาควรจะได้การพัฒนาคณาอาจารย์โดยสนับสนุนให้อาจารย์ไปศึกษาต่อหรือเข้ารับการอบรมสัมมนา เพื่อที่จะได้นำความรู้และประสบการณ์มาปรับปรุงการเรียนการสอนให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น