การใช้ภาษาร้อยแก้วในภาษาไทยสมัยอยุธยา

Abstract

วิทยานิพนธ์เล่มนี้ มุ่งจะศึกษาการใช้ภาษาไทยในสมัยอยุธยา ซึ่งเริ่มตั้งแต่รัชสมัยพระเจ้าอู่ทอง ถึงรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 3 วิทยานิพนธ์เล่มนี้มี 8 บท บทที่หนึ่งเป็นบทนำ บทที่สองกล่าวถึงปัญหาการแบ่งสมัยของภาษาไทย บทที่สามถึงบทที่เจ็ด ว่าด้วยการใช้ภาษาร้อยแก้วสมัยอยุธยา และบทสุดท้ายเป็นบทสรุปผลการวิจัยและข้อเสนอแนะ ในบทที่ว่าด้วยการใช้ภาษาร้อยแก้ว แบ่งออกเป็น 3 หัวข้อ คือ คำ สำนวน และทำนองเขียน แต่ละหัวข้อกล่าวถึงลักษณะเฉพาะของเรื่องนั้นๆ ในภาษาร้อยแก้วสมัยอยุธยา ในบทสุดท้าย นอกจากสรุปข้อแตกต่างในการใช้ภาษาไทยสมัยอยุธยากับสมัยปัจจุบันแล้ว ยังได้ข้อเสนอแนะอันเป็นประโยชน์ไว้ด้วย ในการศึกษานี้ ผู้เขียนได้ใช้หนังสือซึ่งแต่งในสมัยอยุธยาเป็นข้อมูลทั้งสิ้น 20 กว่าเรื่อง หนังสือเหล่านี้ส่วนมากเป็น จดหมาย จดหมายเหตุ บันทึก พงศาวดาร จารึก ต่างๆ และกฎหมาย ผู้เขียนได้ศึกษาลักษณะเฉพาะของภาษาร้อยแก้วสมัยอยุธยา และได้พยายามเปรียบเทียบกับภาษาสมัยปัจจุบันด้วย ผู้เขียนคาดว่าวิทยานิพนธ์นี้ จึงให้ความรู้ในด้านประวัติของภาษาไทย จะเป็นประโยชน์แก่การศึกษาเปรียบเทียบภาษา เป็นตัวอย่างที่ดีในการศึกษาความเปลี่ยนแปลงของภาษาและเป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้การศึกษาภาษาไทยในเชิงประวัติ ก้าวหน้าเร็วและมั่งคงยิ่งขึ้น