การศึกษาการดำเนินงานของอุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์เครื่องหนังในประเทศไทย

Abstract

การดำเนินงานของอุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์เครื่องหนังในประเทศไทย จัดได้ว่ามีความสำคัญต่อเศรษฐกิจของประเทศ เพราะนอกจากจะเป็นอุตสาหกรรมที่สนองความต้องการภายในประเทศแล้วยังเป็นอุตสาหกรรมส่งออกที่นำรายได้มาสู่ประเทศปีละจำนวนมากวิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงมีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาถึงลักษณะโครงสร้างโดยทั่วๆ ไปของอุตสาหกรรมดังกล่าว การดำเนินงานในด้านการผลิต ผลผลิตของอุตสาหกรรม แนวโน้มของความต้องการภายในประเทศที่มีต่อผลิตภัณฑ์เครื่องหนังไทย และแนวโน้มของปริมาณการส่งออก ตลอดจนปัญหาในการดำเนินงานของอุตสาหกรรม เพื่อเสนอแนะแนวทางการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในอุตสาหกรรม จากการศึกษาพบว่าอุตสาหกรรมนี้ส่วนใหญ่มีการดำเนินงานในลักษณะครอบครัวและมีเงินทุนจดทะเบียนไม่เกิน 5 ล้านบาท วัตถุดิบที่ใช้ส่วนใหญ่เป็นวัตถุดิบภายในประเทศและมีปริมาณการผลิตในปี 2527 เฉลี่ยประมาณร้อยละ 73 ของกำลังการผลิตทางด้านผลผลิตปรากฏว่าตั้งแต่ พ.ศ. 2523-2527 มีแนวโน้มลดลงตลอดเนื่องจากมูลค่าการจำหน่ายเพิ่มขึ้นในอัตราที่ต่ำกว่าการเพิ่มขึ้นของมูลค่าการใช้ปัจจัยทางด้านวัตถุดิบ (หนังฟอก) และค่าแรงและยังพบว่าปัจจัยทางด้านวัตถุดิบ (หนังฟอก) มีผลกระทบต่อการเพิ่มผลผลิตมากกว่าปัจจัยทางด้านแรงงานสำหรับความต้องการภายในประเทศและปริมาณการส่งออกของผลิตภัณฑ์เครื่องหนังไทยนั้น มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นในด้านการดำเนินงานของอุตสาหกรรมปรากฏว่าประสบปัญหาทางด้านการขายตัดราคากันเองระหว่างผู้ผลิตในประเทศ การขาดแคลนหนังฟอกที่มีคุณภาพดีภายในประเทศ การขาดแคลนแรงงานที่มีความชำนาญงานการขาดแคลนเครื่องมือเครื่องจักรที่ทันสมัยการถูกจัดเก็บภาษีซ้ำซ้อน รวมทั้งความไม่เหมาะสมของระเบียบและวิธีปฏิบัติในการส่งเสริมการส่งออกโดยทางภาษีอากรของทางราชการ แนวทางในการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นดังกล่าวสามารถแยกพิจารณาได้ดังนี้ในภาคเอกชนผู้ผลิตและสถาบันที่เกี่ยวข้องจะต้องหาทางยุติการแข่งขันกันด้วยวิธีการขายตัดราคา และหันไปเน้นการแข่งขันในด้านคุณภาพแทน สำหรับการส่งออกควรมีการรวมตัวกันเพื่อประโยชน์ในการค้ากับต่างประเทศ ทางด้านหนังฟอกเกษตรกรผู้เลี้ยงสัตว์ควรรักษาหนังสัตว์ให้อยู่ในสภาพดี เพื่อจะได้นำไปผลิตเป็นหนังฟอกที่มีคุณภาพดีต่อไปในภาครัฐบาล รัฐบาลควรที่จะให้ความช่วยเหลือแก่อุตสาหกรรมนี้โดยการสนับสนุนให้ผู้ผลิตที่ส่งออกขจัดปัญหาการขายตัดราคากันเอง และหันมารวมตัวกันเพื่อกำหนดมาตรการในการควบคุมคุณภาพและมาตรฐานของผลติภัณฑ์ที่ส่งออก ทางด้านหนังฟอกรัฐบาลควรยกเว้นภาษีการนำเข้าสำหรับหนังฟอกที่ยังไม่มีการผลิตภายในประเทศ และลดอัตราภาษีการนำเข้าหนังฟอกที่ผลิตได้ภายในประเทศแต่ยังมีคุณภาพไม่ดีพอ หรือมีปริมาณไม่เพียงพอกับความต้องการ รวมทั้งห้ามมิให้มีการส่งออกหนังดิบจนกว่าปัญหาการขาดแคลนหนังฟอกที่มีคุณภาพดีภายในประเทศจะหมดไป นอกจากนี้ควรส่งเสริมให้มีการทำปศุสัตว์อย่างถูกวิธี เพื่อให้ได้หนังดิบที่มีคุณภาพดีทางด้านแรงงานหน่วยงานของทางราชการที่รับผิดชอบในการพัฒนาแรงงาน ควรเข้ามามีบทบาทในการพัฒนาแรงงานประเภทนี้ ด้านเครื่องจักรที่ใช้ในการผลิต รัฐบาลควรส่งเสริมให้มีการคิดค้นและประดิษฐ์เครื่องมือเครื่องจักรที่ทันสมัย เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิตในการแก้ไขปัญหาการจัดเก็บภาษีซ้ำซ้อน รัฐบาลควรนำวิธีการจัดเก็บภาษีการขายในขั้นตอนการขายปลีกมาใช้สำหรับระเบียบและวิธีปฏิบัติของทางราชการในการส่งเสริมการส่งออกโดยทางภาษีอากรก็ควรมีการปรับปรุงแก้ไขให้เหมาะสมและเกิดความคล่องตัวยิ่งขึ้นการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นดังที่กล่าวมาทั้งหมดนี้จะประสบผลสำเร็จหรือไม่นั้นจำเป็นต้องอาศัยการร่วมมือกันอย่างจริงจังทั้งในภาคเอกชนและรัฐบาลเพื่อให้การดำเนินงานของอุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์เครื่องหนังเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลและเป็นประโยชน์ต่อสังคมส่วนรวมอย่างแท้จริง