ผลของการเรียนรู้ทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของเยาวชน

Abstract

การวิจัยเรื่องนี้มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาผลของการเรียนรู้ทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของเยาวชนที่ผ่านการฝึกอบรมจากศูนย์เยาวชนตำบล โดยศึกษาเปรียบเทียบระหว่างเยาวชนที่ผ่านการศึกษาอบรมจากศูนย์เยาวชนตำบลบางดี กับเยาวชนที่ไม่ผ่านการฝึกอบรมจากตำบลคลองปาง อำเภอห้วยยอด จังหวัดตรัง เพื่อที่จะทดสอบว่า ศูนย์เยาวชนตำบลสามารถปลูกฝังความรู้ทางการเมืองและทัศนคติทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยตามวัตถุประสงค์ของการจัดตั้งศูนย์เยาวชนตำบลได้หรือไม่ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือเยาวชนที่มีอายุ 15-25 ปีบริบูรณ์ ที่ผ่านการฝึกอบรมมาจากศูนย์เยาวชนตำบลบางดี จำนวน 80 คน และเยาวชนที่ไม่ได้เข้ารับการฝึกอบรม จำนวน 80 คน จากตำบลคลองปาง อำเภอห้วยยอด จังหวัดตรัง ในปี พ.ศ. 2528 การสุ่มตัวอย่างเป็นแบบเจาะจง (purposive sampling) ใช้แบบสอบถามและแบบทดสอบความรู้เป็นเครื่องมือรวบรวมข้อมูลวัดความรู้และทัศนคติทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ความแตกต่างของร้อยละ ในการเปรียบเทียบด้านความรู้ และใช้การทดสอบค่า t สำหรับการเปรียบเทียบความแตกต่างของทัศนคติของกลุ่มตัวอย่างสองกลุ่มที่ใช้ในการศึกษา ผลการวิจัย พบว่า เยาวชนที่ผ่านการฝึกอบรมจากศูนย์เยาวชนตำบลที่ใช้เป็นกลุ่มตัวอย่าง เพศชาย มีความรู้เกี่ยวกับประชาธิปไตยมากกว่าเยาวชนที่ใช้เป็นกลุ่มตัวอย่างที่ไม่ได้เข้ารับการฝึกอบรมในศูนย์เยาวชนตำบลในทุกด้าน ทั้งความรู้ด้านที่เป็นอุดมการณ์ทางการเมือง ด้านรูปแบบการปกครอง และด้านวิถีชีวิต ส่วนเพศหญิงนั้นไม่ปรากฏว่าผู้เข้ารับการฝึกอบรมในศูนย์เยาวชนมีความรู้ทางการเมืองในด้านต่างๆ มากกว่าเยาวชนหญิงที่ไม่ได้รับการฝึกอบรม แต่อย่างใด ซึ่งนัยว่าข้อมูลยืนยันสมมุติฐานข้อหนึ่งเพียงบางส่วน สำหรับในด้านการเปลี่ยนแปลงทางด้านทัศนคตินั้น ผลการวิจัยพบว่า ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างกลุ่มตัวอย่างเยาวชนที่ผ่านการฝึกอบรมจากศูนย์เยาวชนตำบลกับกลุ่มตัวอย่างที่ไม่ได้ผ่านการฝึกอบรมจากศูนย์เยาวชนตำบล ทั้งในด้านสามัคคีธรรม ด้านปัญญาธรรม และด้านการวธรรม ซึ่งนัยว่าสมมุติฐานที่สองไม่ได้รับการยืนยัน โดยสรุป การเรียนรู้ทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตยของเยาวชนโดยใช้ศูนย์เยาวชนตำบลเป็นตัวการ (agent) ในการเรียนรู้นั้นประสพผลสำเร็จเฉพาะในด้านการรู้ (cognitive orientation) ของเยาวชนเพศชายเท่านั้น แต่ไม่บรรลุวัตถุประสงค์ในด้านการเปลี่ยนแปลงทัศนคติ (affective orientation) ของเยาวชนที่เข้ารับการอบรมทั้งสองเพศ ผลของการวิจัยบ่งชี้ว่าการเรียนรู้ทางการเมืองที่ส่งผลในด้านทัศนคตินั้นเกิดขึ้นได้ค่อนข้างยาก หรืออย่างน้อยยากกว่าการเรียนรู้ด้านการรู้ ซึ่งน่าที่จะได้นำมาพิจารณาใช้ประโยชน์ในการจัดศูนย์เยาวชนตำบล หลักสูตร และวิธีการฝึกอบรมให้เกิดสัมฤทธิผลด้านทัศนคติทางการเมืองที่เอื้ออำนวยต่อการปกครองระบอบประชาธิปไตยต่อไป