การศึกษาความเครียดของญาติผู้ป่วยโรคจิตเภท

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเครียดของญาติผู้ป่วยโรคจิตเภท เปรียบเทียบความเครียดของบิดาหรือมารดาของผู้ป่วย กับคู่สมรส หรือพี่-น้อง หรือบุตรของผู้ป่วย และเปรียบเทียบความเครียดของญาติที่แตกต่างกันในด้านภูมิลำเนา ระดับการศึกษาของญาติ เพศและระยะเวลาการเจ็บป่วยของผู้ป่วย กลุ่มตัวอย่างคือ ญาติของผู้ป่วยโรคจิตเภทที่พาผู้ป่วยมารับการรักษาที่ตึกผู้ป่วยนอกหรือมาเยี่ยมผู้ป่วยในของโรงพยาบาลศรีธัญญา จำนวน 120 คน แบ่งเป็นกลุ่มบิดาหรือมารดา 1 กลุ่ม คู่สมรสหรือพี่-น้อง หรือบุตรอีก 1 กลุ่ม จำนวนกลุ่มละ 60 คน โดยการสุ่มให้ได้ตัวอย่างตรงตามคุณสมบัติที่กำหนดไว้ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถามแบบมาตรประเมินค่าที่สร้างขึ้นเอง การเก็บข้อมูลใช้วิธีสัมภาษณ์ ตามแบบสอบถามที่สร้างขึ้นนั้น การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การคำนวณค่าร้อยละ มัชฌิมเลขคณิต การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว และการทดสอบความแตกต่างแต่ละคู่ โดยวิธีของลิสท์ซิกนิพิเคนท์ ดิฟเฟอเรนซ์ (Least Significant Difference) ผลการวิจัยพบว่า ญาติผู้ป่วยโรคจิตเภทมีความเครียดสูงสุดเกี่ยวกับความกังวลว่ามีโอกาสน้อยมากที่จะรักษาผู้ป่วยให้หายดีดังเดิม มีความเครียดระดับปานกลางเกี่ยวกับด้านสัมพันธภาพภายในครอบครัว พฤติกรรมของผู้ป่วย ชีวิตสังคมและส่วนตัวของญาติ และความน่าอับอายเรื่องโรคจิต นอกจากนี้ยังพบว่า บิดาหรือมารดามีความเครียดสูงกว่าญาติอีกกลุ่ม เกี่ยวกับผู้ป่วยไม่ช่วยทำงานบ้าน และความเชื่อที่ว่าการเลี้ยงดูหรือการปฏิบัติของญาติมีส่วนทำให้ผู้ป่วยป่วยเป็นโรคจิต คู่สมรสหรือพี่-น้องหรือบุตร มีความเครียดสูงกว่าบิดาหรือมารดาเกี่ยวกับเรื่องการใช้อารมณ์กับผู้ป่วย การให้บริการที่โรงพยาบาลล่าช้า และความเชื่องช้าของผู้ป่วย และพบว่าญาติที่มีภูมิลำเนาในชนบทมีความเครียดสูงกว่าญาติผู้ป่วยที่อยู่ในเมือง