ความงามในทวาทศมาส

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้มีความมุ่งหมายที่จะศึกษาทวาทศมาสซึ่งเป็นวรรณคดีเก่าแก่ที่มีชื่อเสียงเรื่องหนึ่งของไทยในเชิงวิเคราะห์และเปรียบเทียบเพื่อค้นหาและนำคุณค่าของวรรณคดีเรื่องนี้มาแสดง การวิจัยอาศัยหลีกวรรณคดีของ ไอ.เอ ริชาร์ดข้อหนึ่งที่ว่า การอ่านอย่าง พินิจพิจรณา อย่างมีเหตุผลเท่านั้นที่จะทำให้คุณค่าที่แท้จริงของกวีนิพนธ์ปรากฏออกมา ผู้เขียนได้อาศัยความรู้ในวิชาสาขาต่างๆ คือ มานุษยวิทยา ปรัชญา จิตวิทยา และ ภาษาศาสตร์ประกอบการตีความหมายในวรรณคดีเรื่องนี้ให้ แจ่มแจ้งยิ่งขึ้น วิทยานิพนธ์นี้ มีแปดบท บทที่หนึ่งเป็นบทนำ บทที่สองกล่าวถึงลักษณะพ้องและลักษณะแตกต่างระหว่างทวาทศมาศกับวรรณคดีประเภทนิราศ บทที่สามกล่าวถึงแก่นเรื่องย่อยของวรรณคดีเรื่องนี้คือความผูกพันที่มนุษย์ต่อธรรมชาติซึ่งสืบเนื่องมาจากจิตไร้สำนึกส่วนรวมของมนุษยชาติ บทที่ห้ากล่าวถึง ท่วงทำการแสดงออกซึ่งอาศัยแนวคิดแบบอุดมคตินิยมว่ามีลักษณะส่วนใหญ่เทียบกับ อิมเพรสชั่นนิสม์ เอกสเพรสชั่นนิสม์ ของศิลปินตะวันตก บทที่หก กล่าวถึงภาพพจน์ การตีความในรูปแบบสัญลักษณ์ และความเป็นสากลของสัญญลัขณ์ ในทวาทศมาส บทที่เจ็ดกล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างถ้อยคำอารมณ์ สะเทือนใจ จินตนาการและ ภาพพจน์ใน ทวาทศมาส ในบทสุดท้าย ผู้เขียนได้สรุปผลการวิจัยว่าการศึกษาในแต่ละบทซึ่งสืบเนื่องและเป็นผลกันนั้น อาจทำให้ตีความหมายของทวาทศมาสได้แน่นอนและละเอียดลออ ผู้เขียนหวังว่าการศึกษาในแนวนี้อาจเป็นประโยชน์ต่อการศึกษาเรื่องนิราศอื่นๆ ด้วย