การรับรู้ร่างกายตนเอง การเห็นคุณค่าในตนเองด้านร่างกายและทัศนคติต่อการกินอาหารของนักศึกษาหญิง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการรับรู้ร่างกายตนเอง การเห็นคุณค่าในตนเองด้านร่างกายและทัศนคติต่อการกินอาหารของนักศึกษาหญิง กลุ่มตัวอย่างคือนิสิตหญิงจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จำนวน 432 คน จำแนกตามดัชนีมวลกาย 3ระดับ จากสาขาวิชาที่เรียน 4สาขาวิชา (นิสิต 108 คนในแต่ละกลุ่ม) กลุ่มตัวอย่างตอบมาตรวัดการรับรู้ร่างกายตนเอง (Stunkard, Sorensen, & Schulsinger, 1983) มาตรวัดการเห็นคุณค่าในตนเองด้านร่างกาย (Mendelson, Mendelson & White, 2001) และมาตรวัดทัศนคติต่อการกินอาหาร (Garner, Olmsted, Bohr & Garfinkel, 1982) ใช้การวิเคราะห์ทางสถิติด้วยวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว (One-way ANOVA) และวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1.นักศึกษาหญิงที่รับรู้ร่างกายตนเองผอมเห็นคุณค่าในตนเองด้านร่างกายในระดับที่สูงกว่านักศึกษาหญิงที่รับรู้ร่างกายตนเองสมส่วนและนักศึกษาหญิงที่รับรู้ร่างกายตนเองอ้วน และนักศึกษาหญิงที่รับรู้ร่างกายตนเองสมส่วนเห็นคุณค่าในตนเองด้านร่างกายในระดับที่สูงกว่านักศึกษาหญิงที่รับรู้ร่างกายตนเองอ้วน 2.นักศึกษาหญิงที่มีการรับรู้ร่างกายตนเองอ้วนมีคะแนนทัศนคติต่อการกินอาหารสูงกว่านักศึกษาหญิงที่มีการรับรู้ร่างกายตนเองผอมและนักศึกษาหญิงที่มีการรับรู้ร่างกายตนเองสมส่วน แต่ไม่พบความแตกต่างระหว่างนักศึกษาหญิงที่มีการรับรู้ร่างกายตนเองผอมและสมส่วน 3.การเห็นคุณค่าในตนเองด้านร่างกายในด้านความรู้สึกทั่วไปเกี่ยวกับลักษณะทางร่างกายที่ปรากฏ (BE-Appearance) และด้านความพึงพอใจในน้ำหนัก (BE-Weight) มีความสัมพันธ์ทางลบกับทัศนคติต่อการกินอาหาร (p < .01) 4.การเห็นคุณค่าในตนเองด้านร่างกายทั้ง 3 ด้านช่วยพยากรณ์ทัศนคติต่อการกินอาหารของนักศึกษาหญิงได้ (p < .001) โดยสามารถทำนายทัศนคติต่อการกินอาหารในนักศึกษาหญิงได้ร้อยละ 21