การวิเคราะห์การใช้ดัชนีพื้นฐาน (กชช 2ค) เพื่อการประเมินการพัฒนาชนบทไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาถึง การใช้ดัชนีพื้นฐาน (กชช 2 ค) เพื่อประเมินการพัฒนาชนบทไทย ผลการวิจัย พบว่า สภาพปัญหาที่ยังมีความรุนแรง คือ ปัญหาทางด้าน ผลผลิต รายได้ และการมีงานทำ เป็นปัญหาหลักที่ปรากฏค่อนข้างชัดเจนในประเทศไทย นอกจากนี้ปัญหาทางด้านโครงสร้างพื้นฐานอันได้แก่ ความไม่สะดวกในการคมนาคม ซึ่งสะท้อนถึงความชำรุดทรุดโทรมของสภาพถนน ยังคงปรากฏอยู่ปัญหาการขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตรยังปรากฏอยู่ทั่วไปเช่นกัน และอาจเป็นสาเหตุหนึ่งที่ส่งผลให้ผลผลิตทาง การเกษตรในระยะที่ผ่านมา ไม่เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นอย่างชัดเจนนัก อย่างไรก็ตาม สภาพปัญหาที่มีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น ได้แก่ ปัญหาทางด้านสุขภาพและอนามัยชองประชาชน ตลอดจนถึงความรู้และการศึกษา นอกจากนี้ยัง พบว่า ดัชนีชี้วัดระดับการพัฒนาบางตัวไม่เหมาะสมหรือสอดคล้องกับสภาพความเป็นจริง เช่น ดัชนีการมีโรงสี และร้านค้า ผลผลิตจากการทำนาการประกอบอาชีพอื่น ๆ และการทำการเกษตรฤดูแล้ง เป็นต้น และจากการวิเคราะห์ถึงความสัมพันธ์ระหว่างดัชนี โดยใช้วิธีวิเคราะห์ตัวประกอบ (Factor Aanlysis)นั้น พบว่า ดัชนีที่ควรให้ความสำคัญ คือ การมีไฟฟ้าใช้ การคมนาคม ผลผลิตจากการทำนา การจัดตั้งกลุ่มเกษตรกร แหล่งสินเชื่อทางการเกษตร สุขลักษณะในบ้าน สุขภาพและอนามัย การวางแผน ครอบครัว