การศึกษาเพื่อเสนอแนวทางการพัฒนาเขตธนบุรี

Abstract

เขตธนบุรีเป็นเขตชั้นในเขตหนึ่งที่ได้รับอิทธิพลจาการขยายตัวของกรุงเทพมหานครทั้งทางด้านเศรษฐกิจและการใช้ที่ดินทำให้การใช้ที่ดินมีความหนาแน่นและเข้มข้นสูงขึ้นซึ่งถ้าไม่มีการควบคุมการใช้ที่ดินและกำหนดแนวทางการพัฒนาที่ถูกต้องแล้วจะก่อให้เกิดปัญหาทั้งด้านการใช้ที่ดินการจราจรและสภาพแวดล้อมเมื่อนำปัญหาดังกล่าวมาพิจารณาประกอบกับนโยบายและแผนงานของรัฐเพื่อเป็นกรอบในการวางแนวทางการใช้ที่ดินเขตธนบุรีในปี พ.ศ. 2544 สำหรับรองรับจำนวนประชากรที่จะเพิ่มขึ้นถึง 310,000 คนอย่างมีประสิทธิภาพและต้องการพื้นที่เพื่อรองรับการพัฒนาในกิจกรรมประเภทต่างๆ ได้แก่ พาณิชยกรรม 629 ไร่ที่อยู่อาศัยแบ่งเป็นที่อยู่อาศัยหนาแน่น 50 คนต่อไร่ มีพื้นที่2,755 ไร่ และที่อยู่อาศัยหนาแน่นสูง 200 คนต่อไร่ มีพื้นที่ 856 ไร่ การวิเคราะห์ศักยภาพพื้นที่ใช้เทคนิค Threshold Analysis, Delphi Technics และอิทธิพลการขยายตัวของกรุงเทพมหานครการกำหนดรูปแบบการใช้ที่ดินเขตธนบุรีใช้แนวความคิด Corridor Cencept เป็นแนวคิดหลักที่ใช้ในการวางแนวทางการใช้ที่ดิน พ.ศ. 2544 โดยกำหนดให้การใช้ที่ดินทั้งหมดมี 9 ประเภท ได้แก่ พาณิชยกรรมแบบอาคารสูง พาณิชยกรรมแบบอาคารสูงและที่อยู่อาศัยหนาแน่นสูง พาณิชยกรรม ที่อยู่อาศัยหนาแน่น สถาบันราชการ ศาสนสถาน สถานพักผ่อนหย่อนใจ สถาบันการศึกษาและยังเสนอมาตรการควบคุมการใช้ที่ดินและอาคารให้สอดคล้องกันเพื่อให้แนวทางการใช้ที่ดินเกิดผลในทางปฏิบัติอันเป็นแนวทางในการวางแผนการพัฒนาเขตธนบุรีในด้านต่างๆ เช่น การพัฒนาการคมนาคมขนส่ง ซึ่งมีการตัดถนนและเชื่อมโยงซอยต่างๆ ที่สำคัญเพื่อช่วยระบายการจราจร การปรับปรุงเส้นทางสัญจรทางน้ำ ทางรถไฟ การพัฒนาชุมชนแออัด การพัฒนาระบบสาธารณูปโภคและสาธารณูปการ ตลอดจนการพัฒนาด้านการอนุรักษ์โบราณสถานและสิ่งแวดล้อมให้สามารถประสานสอดคล้องกันอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลอย่างจริงจัง