การศึกษาเพื่อวางแผนโครงสร้างด้านการท่องเที่ยวและการเกษตรชุมชนเกาะสมุย

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหาและศักยภาพในการพัฒนาของสุขาภิบาลเกาะสมุย เพื่อหาบทบาทและแนวทางในการวางแผนโครงสร้าง ผลการศึกษาพบว่าสุขาภิบาลเกาะสมุยมีพัฒนาการและลักษณะกายภาพ 2 ด้านคือ การท่องเที่ยวและการเกษตร ผลกระทบจากการเติบโตในสาขาการท่องเที่ยวทำให้ค่าครองชีพของประชากรในชุมชนเกาะสมุยสูงขึ้น ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งของการอพยพออกของประชากร โดยอัตราการเติบโตด้านประชากรต่อปีเท่ากับร้อยละ -1.06 โดยเฉพาะประชากรการเกษตร ซึ่งส่วนใหญ่ไม่สามารถเปลี่ยนสาขาอาชีพได้ พบว่าการเติบโตของการท่องเที่ยวส่งผลต่อความไม่เพียงพอด้านสาธารณูปโภคและสาธารณูปการในช่วงฤดูกาลท่องเที่ยว แนวโน้มการเพิ่มขึ้นของนักท่องเที่ยวในอนาคตอาจเกินขีดความสามารถของพื้นที่ที่จะรองรับได้ ส่วนในด้านการเกษตรพบว่ามีปัญหาการใช้พื้นที่ไม่สอดคล้องกับศักยภาพ เช่นความไม่แน่นอนด้านแรงงาน การขาดความรู้ด้านวิธีการเพาะปลูกสมัยใหม่ ปัญหาแหล่งน้ำและราคาผลิตผล ผลของการศึกษาสรุปได้ว่าในระยะยาวหากมีการพัฒนาแหล่งน้ำใช้ ควรมีการจำกัดเขตพื้นที่ท่องเที่ยวชายทะเลเพื่อการเข้าพักของนักท่องเที่ยว ไม่เกิน 10,245 ไร่โดยมีการเข้าพักของนักท่องเที่ยวได้ไม่เกิน 52,000 คนต่อวัน แต่หากไม่มีการพัฒนาด้านแหล่งน้ำใช้ควรให้มีการชลอการเติบโตของบริการที่พักภายในปี พ.ศ. 2535 ควรมีการกำหนดเขตพื้นที่เกษตรและแยกออกจากเขตพื้นที่ท่องเที่ยวให้เป็นเขตพื้นที่สีเขียวซึ่งมีพื้นที่ทั้งหมด 63,273ไร่ ข้อเสนอแนะในการพัฒนาให้กำหนดพื้นที่ศึกษามีบทบาทหลักคือด้านการท่องเที่ยวชายทะเลแบบสงบ บทบาทรองคือ พัฒนาการเกษตรเพื่อทดแทนการนำเข้าในช่วงฤดูกาลท่องเที่ยวหรือเพื่อการส่งออกในช่วงนอกฤดูกาลท่องเที่ยว ให้เพิ่มขีดความสามารถการบริการด้านสาธารณูปโภค และสาธารณูปการให้สอดคล้องกับการเพิ่มขึ้นของประชากรและนักท่องเที่ยว โดยมุ่งเน้นการพัฒนาแหล่งน้ำ ตลอดจนมีแนวทางควบคุมกิจกรรมต่างๆ ในพื้นที่ทั้งในด้านการท่องเที่ยวและการเกษตร