จริยธรรมที่เด็กได้รับจากหนังสือแบบเรียนภาษาไทยและหนังสือการ์ตูน : กรณีศึกษานักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสมฤดีสมุทรสาคร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อทราบถึง ลักษณะและวิธีการถ่ายทอดความหมายจริยธรรมซึ่งปรากฏในหนังสือแบบเรียนภาษาไทยและหนังสือการ์ตูน รวมทั้งลักษณะ ประเภท และความหมายของจริยธรรมที่เด็กได้รับจากหนังสือแบบเรียนภาษาไทยและหนังสือการ์ตูน ผลการวิจัยสรุปว่า วิธีการถ่ายทอดความหมายจริยธรรมที่ปรากฏในหนังสือแบบเรียนภาษาไทยผ่านโครงเรื่องและแก่นของเรื่อง บุคลิกภาพของตัวละคร บทบรรยาย บทสนทนา โดยที่หนังสือแบบเรียนภาษาไทยถ่ายทอดความหมายจริยธรรมในรูปของบทบรรยายมากที่สุด ส่วนหนังสือการ์ตูนถ่ายทอดความหมายจริยธรรมผ่าน โครงเรื่องและแก่นของเรื่อง บุคลิกภาพของตัวละคร ภาพ บทบรรยาย บทสนทนา โดยปรากฏในรูปของภาพและคำบรรยายมากที่สุด ซึ่งภาพและบทบรรยายสามารถทำให้แยกแยะบุคลิกภาพที่เสริมจริยธรรมได้เด่นชัดมาก หนังสือแบบเรียนภาษาไทยได้ปรากฏจริยธรรม 2 ประเภท คือ จริยธรรมที่ควรส่งเสริม ซึ่ง ได้แก่ ความประหยัด ความขยันหมั่นเพียร ความมีสติปัญญา การพึ่งตนเอง ความรับผิดชอบ ความสามัคคี การยึดมั่นในคุณธรรม ความมีวินัย ความรักชาติ ความกตัญญู ความเมตตากรุณา ส่วนพฤติกรรมที่ตรงข้ามกับจริยธรรมที่ควรส่งเสริม คือ ความอกตัญญู หนังสือการ์ตูนปรากฏจริยธรรม 2 ประเภทเช่นกัน คือ จริยธรรมที่ควรส่งเสริม ได้แก่ ความขยันหมั่นเพียร ความรับผิดชอบ ความมีสติปัญญา การพึ่งตนเอง ความสามัคคี การยึดมั่นในคุณธรรม ความรักชาติ ความกตัญญู ความเมตตากรุณา พฤติกรรมที่ตรงข้ามกับจริยธรรมที่ควรส่งเสริม ได้แก่ การประทุษร้ายต่อร่างกายและชีวิต การประกอบอบายมุขต่างๆ สำหรับลักษณะ ประเภท และความหมายของจริยธรรมที่ได้รับ พบว่านักเรียนได้รับจริยธรรมจากหนังสือแบบเรียนภาษาไทย 2 ประเภท คือ จริยธรรมที่ควรส่งเสริม ได้แก่ ความกตัญญู การคบมิตร ความรักเพื่อน ความสามัคคี และความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ และพฤติกรรมที่ตรงข้ามกับจริยธรรมที่ควรส่งเสริม คือ ความอกตัญญู นักเรียนได้รับจริยธรรมจากหนังสือการ์ตูน 2 ประเภท คือ จริยธรรมที่ควรส่งเสริม ได้แก่ ความกตัญญู ความรักเพื่อน ความมีน้ำใจต่อกัน ความกล้าหาญ ความมีสติปัญญา และพฤติกรรมที่ตรงข้ามกับจริยธรรมที่ควรส่งเสริม ได้แก่ การประทุษร้ายต่อผู้อื่น หลงอำนาจ และลามกอนาจาร