ภาวะการเก็บเดกซ์แทรนเนสให้เสถียร

Abstract

งานวิจัยนี้มุ่งที่จะหาวิธีการเก็บเดกซ์แทรนเนสจากเชื้อ Penicillium sp สายพันธุ์ SMCU 3-14 ให้มีความเสถียร พบว่าเดกซ์แทรนเนสหยาบและเดกซ์แทรนเนสที่ผ่านการตกตะกอนด้วยอะซีโตน เมื่อเก็บที่ -20 และ -70 องศาเซลเซียส สามารถรักษาแอคติวิตีไว้ได้ทั้งหมดเมื่อเวลาผ่านไป 240 วัน แต่เมื่อเก็บที่อุณหภูมิห้องและ 4 องศาเซลเซียส พบว่าเอนไซม์มีความเสถียรลดลงและเดกซ์แทรนเนสที่ผ่านการตกตะกอนด้วยอะซีโตน สามารถรักษาความเสถียรได้ดีกว่าเดกซ์แทรนเนสหยาบ สำหรับการเก็บเอนไซม์ในรูปสารละลายนั้น ทำการคัดเลือกหาสารเติมแต่งที่เหมาะสม โดยกลุ่มของสารที่เลือกใช้ได้แก่ น้ำตาล, พอลิออล, เกลือ, กรด, โปรตีน, พอลิเมอร์, สารละลาย อินทรีย์ และสารไบฟังก์ชันนอล พบว่าสารทุกชนิดในแต่ละกลุ่มที่ใช้ในการทดลองไม่มีผลในการช่วยรักษาแอคติวิตีของเดกซ์แทรนเนส ส่วนการเก็บเอนไซม์หลังการทำแห้งโดยการไลโอฟิไลซ์นั้น พบว่าเดกซ์แทรนเนสสามารถรักษาแอคติวิตีไว้ได้ถึง 100 เปอร์เซ็นต์ เป็นเวลา 90 วัน เมื่อเก็บที่อุณหภูมิห้อง, 4 และ -20 องศาเซลเซียส ในสภาพสุญญากาศร่วมกับการเติมซิลิกาเจล เมื่อเวลาผ่านไปคุณสมบัติของเดกซ์แทรนเนสที่ผ่านการเก็บด้วยวิธีต่างๆ ได้แก่ ความเป็นกรดแบสและอุณหภูมิที่เหมาะสมต่อการทำงาน ความเสถียรต่อความเป็นกรดเบสและอุณหภูมิรวมถึงค่าคงที่ไมคิลิส (Km) ไม่มีการเปลี่ยนแปลงเมื่อเทียบกับเดกซ์แทรนเนสหยาบ