ขีดจำกัดในงานแบกกระสอบข้าวสารโดยวิธีการวัดคลื่นกระแสไฟฟ้าของกล้ามเนื้อ

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อประเมินระดับความล้าที่เกิดขึ้นในการแบกหามกระสอบข้าวสาร ที่เกิด จากการแบกกระสอบข้าวสารน้ำหนัก 25 55 100 และ 125 กิโลกรัม โดยใช้ผู้ทดลองเป็นชาย 10 คน ที่ทํางานแบก หาม กระสอบข้าวสารและกำหนดน้ำหนักที่ปลอดภัยในการทำงาน การทดลองกระทำในห้องทดลองซึ่งจำลองแบบ การทํางานตามสภาพการทำงานจริง โดยจะวัดคลื่นกระแสไฟฟ้ากล้ามเนื้อที่กล้ามเนื้อหลังทางด้านซ้ายและขวา กล้ามเนื้อน่องทางด้านซ้ายและ ขวา และความล้าของกล้ามเนื้อด้วย เทคนิค JASA ผลการศึกษาพบว่ากล้ามเนื้อที่มี ความล้าในการทำงานมากที่สุด ในการทำงานแบบเดินแบกกระสอบข้าวสารเป็นระยะทาง 20 เมตร ทิ้งกระสอบ ข้าวสารและ เดินกลับตัวเปล่า อีก 20 เมตร เป็น รอบการทำงานเช่นนี้เป็น เวลา 20 นาที คือกล้ามเนื้อหลังทางด้าน ขวา และในการทํางานแบกกระสอบข้าวสารอย่างต่อเนื่อง คือ กล้ามเนื้อน่องทางด้านขวา จากนั้นทำการพิจารณาน้ำ หนักของกระสอบข้าวสารที่ปลอดภัยในการทํางาน จาก ความสัมพันธ์ระหว่าง ระดับการหดตัวของกล้ามเนื้อ และ น้ำหนักของกระสอบข้าวสารที่แบก หาม โดยจะอาศัยข้อมูลจากกล้ามเนื้อ 4 ชุด จากความสัมพันธ์ดังกล่าวสามารถ พิจารณาระดับการหดตัวที่เหมาะสมในการทำงาน คือ 8 %MVC และ 15 % MVC แล้วแทนค่ากลับลงไปในสมการ ความสัมพันธ์ระหว่างระดับการหดตัวเฉลี่ยและน้ำหนักกระสอบข้าวสาร ได้ ค่าน้ำหนักที่เหมาะสมในการทำงานแบก กระสอบข้าวสาร ที่มีค่าแตกต่าง กันไปในแต่ละกล้ามเนื้อ เมื่อนำค่าน้ำหนักที่มีค่าต่ำที่สุด มากำหนดเป็น น้ำหนักของ กระสอบข้าวสารที่ปลอดภัยในการทำงานของผู้ถูกทดลองผู้นั้น และของกลุ่มผู้ถูกทดลองในที่สุด พบว่า ค่าน้ำหนักที่ เหมาะสมในการทำงาน ของผู้ถูกทดลองกลุ่มนี้มีค่าอยู่ในร่วง (78.38 159.41 กิโลกรัม และ ค่ามัธยฐาน 113.54 กิโลกรัม จึงควรสรุปได้ว่า ค่าน้ำหนักที่ปลอดภัยในการทำงานของกลุ่มผู้ถูกทดลองกลุ่มนี้คือ 78.38 กิโลกรัม