แนวทางการวางแผนโครงสร้างของจังหวัดเพชรบุรี

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ 1) ศึกษาสภาพและความสัมพันธ์ ตลอดจนการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพ เศรษฐกิจและสังคม 2) ให้ทราบถึงปัจจัยที่มีผลต่อการเติบโต 3) วิเคราะห์ศักยภาพและแนวโน้มการขยายตัว 4) เสนอแนวทางในการวางแผนโครงสร้างเพื่อพัฒนาจังหวัดเพชรบุรี จากการศึกษาพบว่าโครงสร้างทางเศรษฐกิจของจังหวัดเพชรบุรีขึ้นอยู่กับสาขาภาคนอกเกษตรเป็นหลัก มีจำนวนประชากรเป็นอันดับ 4 ของภาคตะวันตกโดยมีอัตราการเพิ่มเฉลี่ยร้อยละ 1.87 ต่อปี ปัญหาหลักที่ควรแก้ไขอย่างรีบด่วนได้แก่ การบุกรุกทำลายป่า การขยายตัวผลผลิตเกษตรต่ำ การขาดแคลนน้ำอุปโภคบริโภค ผลการวิจัยซึ่งใช้วิธีเทคนิคเดลฟายและวิธีวิเคราะห์สภาพพื้นที่ใน 6 อำเภอและ 1 กิ่งอำเภอ ปรากฏว่า สามารถแบ่งศักยภาพการพัฒนาได้ 3 กลุ่มคือ 1) กลุ่มพื้นที่ที่มีศักยภาพสูงได้แก่ อ.เมือง อ.ท่ายาง 2) กลุ่มพื้นที่ที่มีศักยภาพปานกลางได้แก่ อ.บ้านแหลม อ.ชะอำ อ.บ้านลาด 3) กลุ่มพื้นที่ที่มีศักยภาพต่ำได้แก่ อ.เขาย้อย และกิ่งอำเภอหนองหญ้าปล้อง จากผลการวิจัยได้เสนอแนวทางการพัฒนาจังหวัดเพชรบุรี โดยเน้นกรพัฒนาและอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ โดยเฉพาะเขาพะเนินทุ่งและพื้นที่ชายฝั่งทะเล เน้นการพัฒนาอุตสาหกรรมที่เกี่ยวเนื่องกับการเกษตร และเน้นการพัฒนาอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว โดยกำหนดเขตพื้นที่การพัฒนาออกเป็น 4 เขต คือ 1) เขตเศรษฐกิจและอุตสาหกรรมก้าวหน้า ได้แก่ พื้นที่บริเวณอำเภอเมือง, ท่ายาง, บ้านแหลม 2) เขตเกษตรก้าวหน้า ได้แก่ บริเวณอำเภอชะอำ บ้านลาด 3) เขตเกษตรกรเริ่มพัฒนา ได้แก่ บริเวณอำเภอเขาย้อยและกิ่งอำเภอหนองหญ้าปล้อง 4) เขตอนุรักษ์ธรรมชาติและกันชนชายแดน ได้แก่ บริเวณพื้นที่อำเภอท่ายางและกิ่งอำเภอหนองหญ้าปล้อง