ผลของการฝึกการขอความช่วยเหลือทางการเรียนที่เหมาะสม ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ในวิชาคณิตศาสตร์ ของนักเรียนระดับประถมศึกษา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการขอความช่วยเหลือทางการเรียนที่เหมาะสมที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ในวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนระดับประถมศึกษาปีที่ 6 ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงทดลองที่มีการทดสอบก่อนและหลังการทดลอง ผู้วิจัยได้แบ่งนักเรียนที่เป็นกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 28 คน ออกเป็น 3 กลุ่มคือ กลุ่มทดลองที่ 1 นักเรียนได้รับการฝึกการขอความช่วยเหลือทางการเรียนที่เหมาะสมโดยครูจูงใจด้วย เป้าหมายที่เน้นการเรียนรู้ จำนวน 10 คน กลุ่มทดลองที่ 2 นักเรียนได้รับการฝึกการขอความช่วยเหลือทางการเรียนที่เหมาะสมโดยครูจูงใจด้วยเป้าหมายที่เน้นการกระทำ จำนวน 10 คน กลุ่มควบคุม นักเรียนไม่ได้รับการฝึกใดๆทั้งสิ้น จำนวน 8 คน ในระยะก่อนการทดลอง ผู้วิจัยได้ให้นักเรียนทั้งสามกลุ่มทำแบบทดสอบความรู้ในวิชาคณิตศาสตร์และแบบสอบถามการจูงใจด้วยเป้าหมายทางการเรียน และผู้วิจัยได้ให้นักเรียนในกลุ่มทดลอง 2 กลุ่มแรกฝึกการขอความช่วยเหลือทางการเรียนที่เหมาะสมหลังจากนั้นผู้วิจัยได้ดำเนินการทดลอง โดยจัดการเรียนการสอนเรื่อง "สมการและการแก้สมการ" จำนวน12 คาบเรียน ในระยะหลังการทดลอง ผู้วิจัยได้ให้นักเรียนทั้งสามกลุ่ม ทำแบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ในวิชาคณิตศาสตร์และแบบสอบถามการจูงใจด้วยเป้าหมายทางการเรียน ผลของการวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว พบว่า 1. นักเรียนที่ได้รับการฝึกการขอความช่วยเหลือทางการเรียนที่เหมาะสมโดยครูจูงใจด้วยเป้าหมายที่เน้นการเรียนรู้มีคะแนนผลสัมฤทธิ์ในวิชาคณิตศาสตร์ไม่แตกต่างจากนักเรียนกลุ่มที่ได้รับการฝึกการขอความช่วยเหลือทางการเรียนที่เหมาะสมโดยครูจูงใจด้วยเป้าหมายที่เน้นการกระทำ 2.นักเรียนที่ได้รับการฝึกการขอความช่วยเหลือทางการเรียนที่เหมาะสมโดยครูจูงใจด้วยเป้าหมายที่เน้นการเรียนรู้และโดยครูจูงใจด้วยเป้าหมายที่เน้นการกระทำจะมีคะแนนผลสัมฤทธิ์ในวิชาคณิตศาสตร์ไม่แตกต่างจากกลุ่มควบคุม