Abstract:
การวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาพฤติกรรมการแก้ไขคำพูดภาษาอังกฤษด้วยตนเอง 5 ประเภท ได้แก่ การแก้ไขโดยเปลี่ยนแปลงข้อมูล การแก้ไขโดยปรับให้เหมาะสม การแก้ไขข้อผิดพลาด การแก้ไขโดยปรับบางส่วนของคำหรือวลี และการแก้ไขอื่นๆ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 (2) เปรียบเทียบพฤติกรรมการแก้ไขคำพูดภาษาอังกฤษด้วยตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่มีความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษสูงและต่ำ และ (3) เปรียบเทียบพฤติกรรมการแก้ไขคำพูดภาษาอังกฤษด้วยตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 แผนการเรียนวิทยาศาสตร์-คณิตศาสตร์ และแผนการเรียนภาษาอังกฤษ-ภาษาต่างประเทศ ตัวอย่างประชากรได้มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ในโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดกรมสามัญศึกษา กรุงเทพมหานคร จำนวน 80 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสอบวัดความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษในลักษณะกิจกรรมบทบาทสมมติ และแบบสังเกตพฤติกรรมการแก้ไขคำพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนในการแก้ไขคำพูดด้วยตนเองที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น ซึ่งได้รับการตรวจสอบจากผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 3 ท่าน และผ่านการทดลองใช้กับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่มิใช่กลุ่มประชากรตัวอย่าง ผู้วิจัยวิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ และค่าไคสแควร์ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. พฤติกรรมการแก้ไขคำพูดภาษาอังกฤษด้วยตนเองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่เกิดขึ้นมากที่สุด คือ พฤติกรรมการแก้ไขข้อผิดพลาด รองลงมา คือ พฤติกรรมการแก้ไขโดยเปลี่ยนแปลงข้อมูล พฤติกรรมการแก้ไขโดยปรับให้เหมาะสม พฤติกรรมการแก้ไขโดยปรับบางส่วนของคำหรือวลี และพฤติกรรมการแก้ไขอื่นๆ เช่น พฤติกรรมการแก้ไขคำพูดจากภาษาไทยเป็นภาษาอังกฤษ พฤติกรรมการแก้ไขแบบแฝง ตามลำดับ 2. นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่มีความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษสูงและต่ำ มีพฤติกรรมการแก้ไขคำพูดภาษาอังกฤษด้วยตนเองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เมื่อพิจารณาแยกตามประเภทพฤติกรรมการแก้ไขคำพูดภาษาอังกฤษด้วยตนเองพบว่า นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่มีความสามารถในการพูดภาษาอังกฤษสูงและต่ำ มีพฤติกรรมการแก้ไขโดยเปลี่ยนแปลงข้อมูล พฤติกรรมการแก้ไขโดยปรับให้เหมาะสม พฤติกรรมการแก้ไขข้อผิดพลาด และพฤติกรรมการแก้ไขอื่นๆ ไม่แตกต่างกัน แต่มีพฤติกรรมการแก้ไขโดยปรับบางส่วนของคำหรือวลีแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 แผนการเรียนวิทยาศาสตร์-คณิตศาสตร์ และแผนการเรียนภาษาอังกฤษ-ภาษาต่างประเทศ มีพฤติกรรมการแก้ไขคำพูดภาษาอังกฤษด้วยตนเองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เมื่อพิจารณาแยกตามประเภทพฤติกรรมการแก้ไขคำพูดภาษาอังกฤษด้วยตนเองพบว่า นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 แผนการเรียนวิทยาศาสตร์-คณิตศาสตร์ และภาษาอังกฤษ-ภาษาต่างประเทศ มีพฤติกรรมการแก้ไขโดยเปลี่ยนแปลงข้อมูล พฤติกรรมการแก้ไขโดยปรับให้เหมาะสม และพฤติกรรมการแก้ไขอื่นๆ ไม่แตกต่างกัน แต่มีพฤติกรรมการแก้ไขข้อผิดพลาดและการแก้ไขโดยปรับบางส่วนของคำหรือวลีแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05