Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบการกำหนดมาตรการนำเข้ากุ้งและผลิตภัณฑ์กุ้งของประเทศไทยกับประเทศออสเตรเลียกับหลักการของความตกลงว่าด้วยมาตรการสุขอนามัยและสุขอนามัยพืช หรือเรียกโดยย่อว่า “ความตกลง SPS” เนื่องจากประเทศออสเตรเลียได้ตระหนักถึงความเสี่ยงในการเกิดโรคระบาดต่อสัตว์น้ำที่มีสาเหตุจากเชื้อ WSSV, YHV, IHHNV และ TSV ที่อาจปะปนมากับกุ้งและผลิตภัณฑ์กุ้งที่นำเข้าจากต่างประเทศ ดังนี้จึงได้กำหนดมาตรการในการนำเข้ากุ้งและผลิตภัณฑ์กุ้งเพื่อป้องกันความเสี่ยงดังกล่าว ในขณะที่ประเทศไทยได้มีการกำหนดมาตรการที่มีวัตถุประสงค์เช่นเดียวกับออสเตรเลีย ซึ่งมาตรการดังกล่าวมีชื่อเรียกว่า “ระเบียบกรมประมงว่าด้วยการนำเข้าและการขึ้นทะเบียนกุ้งขาวเพื่อการเพาะพันธุ์และปรับปรุงสายพันธุ์ พ.ศ. 2547” จากการศึกษาพบว่า การกำหนดมาตรการของทั้งสองประเทศกับหลักการสำคัญของความตกลง SPS พบว่าการกำหนดมาตรการของออสเตรเลียมีความสอดคล้องกับหลักการของความตกลง SPS ทุกประการ แต่การกำหนดมาตรการของประเทศไทยไม่สอดคล้องกับความตกลง SPS เนื่องจากการกำหนดมาตรการของประเทศไทยไม่สอดคล้องกับหลักการทางวิทยาศาสตร์ในที่นี้คือหลักการวิเคราะห์ความเสี่ยงในการนำเข้า ดังนี้จึงอาจถูกพิจารณาว่าเป็นมาตรการที่ไม่อยู่บนพื้นฐานของหลักการและหลักฐานทางวิทยาศาสตร์และประเทศไทยมิได้มีการแจ้งการกำหนดมาตรการต่อ WTO มาตรการของไทยจึงไม่สอดคล้องกับหลักความโปร่งใส