การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างความพึงพอใจในความสัมพันธ์ระหว่างมารดากับบุตรสาววัยรุ่น

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างความพึงพอใจในความสัมพันธ์ระหว่างมารดากับบุตรสาววัยรุ่น กลุ่มตัวอย่างเป็นคู่มารดาและบุตรสาววัยรุ่นที่กำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 และอยู่ในครอบครัวที่ไม่มีการหย่าร้าง โดยมีบิดา มารดาและบุตรสาววัยรุ่นอยู่ด้วยกันมีสถานะเศรษฐกิจและสังคมอยู่ในระดับเดียวกัน ทั้งหมด 20 คู่ แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 10 คู่และกลุ่มควบคุม 10 คู่ ที่มีลักษณะปัญหาความสัมพันธ์คล้ายคลึงกัน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบวัดความพึงพอใจในความสัมพันธ์ระหว่างมารดาและบุตรสาววัยรุ่น แบบวัดการสื่อสารระหว่างมารดากับบุตรสาววัยรุ่น และโปรแกรมเสริมสร้างความพึงพอใจในความสัมพันธ์ระหว่างมารดากับบุตรสาววัยรุ่นวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทาง ผลการวิจัยพบว่า 1. มารดาและบุตรสาววัยรุ่นที่เข้าร่วมโปรแกรมเสริมสร้างความพึงพอใจในความสัมพันธ์ระหว่างมารดากับบุตรสาววัยรุ่นจะมีความพึงพอใจในความสัมพันธ์ระหว่างมารดากับบุตรสาววัยรุ่นสูงกว่าก่อนเข้าร่วมโปรแกรม 2. มารดาและบุตรสาววัยรุ่นที่เข้าร่วมโปรแกรมเสริมสร้างความพึงพอใจในความสัมพันธ์ระหว่างมารดากับบุตรสาววัยรุ่นจะมีความพึงพอใจในความสัมพันธ์ระหว่างมารดากับบุตรสาววัยรุ่นสูงกว่ามารดาและบุตรสาววัยรุ่นที่ไม่ได้เข้าร่วมโปรแกรม