เชื่อใจหรือไม่เชื่อใจ : อิทธิพลของการแสดงออกทางสีหน้า

Abstract

งานวิจัยชิ้นนี้ใช้กรอบความคิดเชิงการทดลองในรูปแบบเกมแห่งความเชื่อใจ (Trust game) ที่คิดขึ้นโดย Berg และคณะ (1995) มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาวิธีการสร้างความเชื่อใจผ่านการแสดงพฤติกรรม ซึ่งพฤติกรรมในที่นี้คือ การแสดงออกทางสีหน้า และผู้วิจัยได้ทดสอบว่าบุคลิกภาพพร้อมไว้ใจ (Propensity to Trust) ของบุคคลจะส่งผลอย่างไรในปฏิสัมพันธ์ที่มีรูปแบบ ทั้งนี้ผู้วิจัยยังได้ตรวจสอบด้วยว่าการแสดงออกทางสีหน้านั้น แท้ที่จริงแล้วส่งผลต่อความน่าชื่นชอบ (Likability) มากกว่าความเชื่อใจหรือไม่ งานวิจัยนี้มีผู้เข้าร่วมการทดลองเป็นนิสิตระดับปริญญาตรีจำนวน 87 คน ผลการวิจัยอยู่บนพื้นฐานของการวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทิศทางโดยมีตัวแปรการแสดงออกทางสีหน้า (สีหน้ายิ้ม, สีหน้าปกติ และกลุ่มควบคุม) ของหน้าม้าที่เป็นตัวแปรต้นตัวที่หนึ่ง และพฤติกรรมการเล่นเกม (น่าเชื่อถือและไม่น่าเชื่อถือ) ของหน้าม้าที่เป็นตัวแปรต้นตัวที่สอง ผู้วิจัยพบว่าตัวแปรต้นทั้งสองไม่มีผลต่อความแปรปรวนของความเชื่อใจเมื่อวัดผลผ่านเกมแห่งความเชื่อใจ อย่างไรก็ตาม พฤติกรรมของหน้าม้าส่งผลต่อความแปรปรวนของความน่าชื่นชอบ และผลจากการวิเคราะห์การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบล าดับขั้นได้ชี้ให้เห็นว่าบุคลิกภาพพร้อมไว้ใจสามารถทำนายความเชื่อใจในการปฏิสัมพันธ์ได้เพียงในครั้งแรกเท่านั้น