เชื่อใจหรือไม่เชื่อใจ : อิทธิพลของการแสดงออกทางสีหน้า

ทวีทรัพย์ เตชะภูริปัญญา; ภาณุพงศ์ ย่อมประเสริฐ; กุลภัทร ไตรรัตนพันธ์

dc.contributor.advisor	สักกพัฒน์ งามเอก
dc.contributor.author	ทวีทรัพย์ เตชะภูริปัญญา
dc.contributor.author	ภาณุพงศ์ ย่อมประเสริฐ
dc.contributor.author	กุลภัทร ไตรรัตนพันธ์
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
dc.date.accessioned	2015-07-28T07:16:53Z
dc.date.available	2015-07-28T07:16:53Z
dc.date.issued	2556
dc.identifier.other	Psy 215
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/44169
dc.description	โครงงานทางจิตวิทยานี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตรปริญญาวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยา คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีการศึกษา 2556	en_US
dc.description	A senior project submitted in partial fulfillment of the requirements for the Degree of Bachelor of Science in Psychology, Faculty of Psychology, Chulalongkorn University, Academic year 2013	en_US
dc.description.abstract	งานวิจัยชิ้นนี้ใช้กรอบความคิดเชิงการทดลองในรูปแบบเกมแห่งความเชื่อใจ (Trust game) ที่คิดขึ้นโดย Berg และคณะ (1995) มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาวิธีการสร้างความเชื่อใจผ่านการแสดงพฤติกรรม ซึ่งพฤติกรรมในที่นี้คือ การแสดงออกทางสีหน้า และผู้วิจัยได้ทดสอบว่าบุคลิกภาพพร้อมไว้ใจ (Propensity to Trust) ของบุคคลจะส่งผลอย่างไรในปฏิสัมพันธ์ที่มีรูปแบบ ทั้งนี้ผู้วิจัยยังได้ตรวจสอบด้วยว่าการแสดงออกทางสีหน้านั้น แท้ที่จริงแล้วส่งผลต่อความน่าชื่นชอบ (Likability) มากกว่าความเชื่อใจหรือไม่ งานวิจัยนี้มีผู้เข้าร่วมการทดลองเป็นนิสิตระดับปริญญาตรีจำนวน 87 คน ผลการวิจัยอยู่บนพื้นฐานของการวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทิศทางโดยมีตัวแปรการแสดงออกทางสีหน้า (สีหน้ายิ้ม, สีหน้าปกติ และกลุ่มควบคุม) ของหน้าม้าที่เป็นตัวแปรต้นตัวที่หนึ่ง และพฤติกรรมการเล่นเกม (น่าเชื่อถือและไม่น่าเชื่อถือ) ของหน้าม้าที่เป็นตัวแปรต้นตัวที่สอง ผู้วิจัยพบว่าตัวแปรต้นทั้งสองไม่มีผลต่อความแปรปรวนของความเชื่อใจเมื่อวัดผลผ่านเกมแห่งความเชื่อใจ อย่างไรก็ตาม พฤติกรรมของหน้าม้าส่งผลต่อความแปรปรวนของความน่าชื่นชอบ และผลจากการวิเคราะห์การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบล าดับขั้นได้ชี้ให้เห็นว่าบุคลิกภาพพร้อมไว้ใจสามารถทำนายความเชื่อใจในการปฏิสัมพันธ์ได้เพียงในครั้งแรกเท่านั้น	en_US
dc.description.abstractalternative	This study used Trust Game experimental paradigm as proposed by Berg et al. (1995) in an attempt to study how to create trust through behavior, in this case facial expression. We examined how a person’s propensity to trust personality works in repeated interaction. In addition, we also checked if facial expressions actually affect likability instead of trust. The study was done with 87 undergraduates in Chulalongkorn University. Study results were based on two-way ANOVA analysis with facial expression (Smile, Neutral and Control) from a confederate as a first independent variable and the confederate’s behavior (Trust worthy and untrustworthy) as a second independent variable. Both variables did not affect trust as measured from Trust Game. However, the confederate’s behavior has shown to affect likability’s variance. Finally, the result from hierarchical multiple regression analysis indicates that propensity to trust personality can predict trust only during the first interaction.	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	ความไว้วางใจ	en_US
dc.subject	ความเชื่อถือได้	en_US
dc.subject	ความแตกต่างทางเพศ (จิตวิทยา)	en_US
dc.subject	ความประทับใจครั้งแรก (จิตวิทยา)	en_US
dc.subject	การแสดงออก (จิตวิทยา)	en_US
dc.subject	Trust	en_US
dc.subject	Reliability	en_US
dc.subject	Sex differences (Psychology)	en_US
dc.subject	First impression (Psychology)	en_US
dc.subject	Assertiveness (Psychology)	en_US
dc.title	เชื่อใจหรือไม่เชื่อใจ : อิทธิพลของการแสดงออกทางสีหน้า	en_US
dc.title.alternative	To trust or not to trust : the impact of facial expression	en_US
dc.type	Senior Project	en_US
dc.email.advisor	ไม่มีข้อมูล