ภาพพยากรณ์ความต้องการใช้ไฟฟ้าภาคครัวเรือนและศักยภาพของการประหยัดพลังงานตามมาตรฐานฉลากประหยัดไฟของประเทศไทย : กรณีศึกษานครเวียงจันทน์ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

Abstract

งานวิจัยนี้ได้ใช้ข้อมูลจากการสำรวจความต้องการของการใช้ไฟฟ้าในครัวเรือนจาก 5 เขต 31 หมู่บ้าน ในแขวงเวียงจันทน์ สปป.ลาว โดยการใช้แบบจำลองการใช้สุดท้าย (end use model) ผสมผสานแบบจําลองทางเศรษฐมิติ (econometric models) เพื่อทำการพยากรณ์และวิเคราะห์ภาพอนาคตความต้องการของการใช้ไฟฟ้าทั้งภายใต้สถานการณ์ปกติ (Baseline case) และศักยภาพของลดการใช้ไฟฟ้าจากการใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าที่มีประสิทธิภาพตามมาตรฐานฉลากประหยัดไฟของประเทศไทย (Efficiency case) ซึ่งกำหนดเป็นการเปลี่ยนการใช้งานของเครื่องปรับอากาศและหลอดไฟฟ้า ภายในกรอบเวลาตั้งแต่ปีค.ศ. 2013 - 2030 โดยโครงสร้างของครัวเรือนนั้นเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อความต้องการของการใช้พลังงานไฟฟ้า ภายใต้สถานการณ์ปกติ (Baseline case) ความต้องการของการใช้ไฟฟ้าโดยรวมของเวียงจันทน์นั้นได้เพิ่มขึ้นจาก 593 GWh ในปี ค.ศ. 2013 เป็น 964 GWh ในปีค.ศ.2030 หรือคิดเป็นร้อยละ 62.5 ซึ่งในรูปแบบของการใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าที่มีประสิทธิภาพ (Efficiency case) จะสามารถลดการใช้ไฟฟ้าโดยรวมในปีค.ศ. 2030 ได้ถึง 147 GWh คิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 15.2 โดยแบ่งเป็นการลดการใช้ไฟฟ้าจากเครื่องปรับอากาศ 117 GWh คิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 12.1 และการลดการใช้ไฟฟ้าจากการใช้หลอดไฟฟ้า 30 GWh คิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 3.1 ซึ่งนอกเหนือจากนั้นแล้วเมื่อพิจารณาจากการเปลี่ยนมาใช้เครื่องปรับอากาศที่มีประสิทธิภาพและการเปลี่ยนเป็นการให้แสงสว่างในรูปแบบใหม่อย่างการเปลี่ยนเป็นหลอด LED แล้วจะสามารถลดการใช้ไฟฟ้าโดยรวมเพิ่มขึ้นอีกได้ถึง 42 GWh หรือมีการใช้ไฟฟ้าลดลงร้อยละ 5.10 ในปีค.ศ.2030