Abstract:
วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือเพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างระดับการมีสติ ความต้องการทางปัญญา และการเรียนรู้โดยไม่รู้ตัว ผู้ร่วมงานวิจัยคือนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาจากจังหวัดศรีสะเกษ ประเทศไทย ผู้วิจัยทำการวัดระดับของการมีสติ ผ่านการใช้มาตรวัดระดับการมีสติฉบับภาษาไทย พัฒนาโดย Brown และ Ryan (2003) และวัดระดับความต้องการทางปัญญาโดยใช้มาตรวัดความต้องการทางปัญญาฉบับภาษาไทย (ฉบับย่อ) พัฒนาโดย Cacioppo (1984) ผู้วิจัยทำการวัดความสามารถในการเรียนรู้โดยไม่รู้ตัวโดยใช้การทดสอบไวยากรณ์ประดิษฐ์ ซึ่งใช้ตรวจสอบว่าผู้ทำการทดสอบสามารถที่จะทำความเข้าใจถึงโครงสร้างของความเชื่อมโยงของตัวอักษรโดยไม่ตระหนักรู้ถึงการเรียนรู้นั้น จากการสังเกตโครงสร้างที่ไม่ได้บอกไว้ว่ามีอยู่ และซ่อนอยู่ภายใต้ชุดของตัวอักษรที่ดูเหมือนเป็นการเรียงแบบสุ่ม ผลการวิจัยแสดงให้เห็นถึงสหสัมพันธ์ทางบวกระหว่างระดับการมีสติและความต้องการทางปัญญา และสหสัมพันธ์ทางลบระหว่างระดับการมีสติ และความสามารถในการเรียนรู้โดยไม่รู้ตัว แม้จะพบความสัมพันธ์ดังกล่าวแต่งานวิจัยนี้ก็ยังคงไม่สามารถที่จะให้หลักฐานสนับสนุนความสัมพันธ์ระหว่างระดับความต้องการทางปัญญา และการเรียนรู้โดยไม่รู้ตัวได้
