บรรยากาศองค์การ ความสอดคล้องระหว่างบุคคลกับงาน และความผูกพันในงานของพนักงานเจนวาย : การวิจัยผสานวิธี

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบรรยากาศองค์การ ความสอดคล้องระหว่างบุคคลกับงาน และความผูกพันในงานของพนักงานเจนวาย โดยใช้วิธีการวิจัยแบบผสานวิธี ซึ่งเป็นกลุ่มตัวอย่างในการเก็บข้อมูลเชิงปริมาณ คือ พนักงานเจนวายที่ทำงานบริษัทเอกชนในกรุงเทพมหานคร จำนวน 120 คน และผู้ให้ข้อมูลในเชิงคุณภาพ จำนวน 6 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ (1) มาตรวัดบรรยากาศในองค์การ (2) มาตรวัดความสอดคล้องของบุคคลกับงาน (3) มาตรวัดความผูกพันในงาน และ (4) ชุดคำถามสัมภาษณ์ ผลการวิจัยเชิงปริมาณ พบว่า (1) บรรยากาศองค์การ 5 ใน 6 ด้าน ได้แก่ ด้านมาตรฐาน ด้านความรับผิดชอบ ด้านการได้รับการยอมรับ ด้านการสนับสนุน และด้านความยึดมั่นผูกพัน มีความสัมพันธ์ทางบวกต่อความผูกพันในงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (2) ความสอดคล้องระหว่างบุคคลกับงานทั้ง 2 ด้าน ได้แก่ ความต้องการของงานกับความสามารถที่มีของบุคคล และความต้องการภายในของบุคคลกับปัจจัยที่งานมีให้ มีความสัมพันธ์ทางบวกต่อความผูกพันในงานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (3) บรรยากาศองค์การ 6 ด้าน และความสอดคล้องระหว่างบุคคลกับงาน 2 ด้าน สามารถทำนายความผูกพันในงานได้ร้อยละ 46 โดยมีความสอดคล้องระหว่างบุคคลกับงาน ด้านปัจจัยในงานตอบสนองต่อความต้องการภายในของบุคคล เป็นตัวเดียวที่สามารถอธิบายความผูกพันในงานได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (β = .40, p< .01) สำหรับผลการวิจัยเชิงคุณภาพ พบว่า สอดคล้องกับข้อมูลเชิงปริมาณที่ว่า พนักงานเจนวายที่มีความผูกพันในงานสูงจะรับรู้มาตรฐานในการทำงานที่สูง มีความรับผิดชอบในงานของตนเองอย่างเต็มที่ มีเพื่อนร่วมงานที่ดี มีความภาคภูมิใจในงาน และรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งขององค์การ รวมถึงรับรู้ว่าตนเองมีคุณสมบัติเหมาะสมกับงาน และงานสามารถตอบสนองต่อความต้องการส่วนบุคคลได้ ปัจจัยเหล่านี้ทำให้พนักงานเจนวายผูกพันกับงานและคงอยู่ในงานปัจจุบันต่อไป