ปัจจัยทำนายพฤติกรรมการเลิกสูบบุหรี่ของกลุ่มชายวัยทำงาน

ดุษฎี บุญฤทธิ์ธัญกุล; พักตร์พิไล ศิลาคะจิ; ศุภาพิชญ์ แก้ววัชระรังษี

dc.contributor.advisor	เรวดี วัฒฑกโกศล
dc.contributor.author	ดุษฎี บุญฤทธิ์ธัญกุล
dc.contributor.author	พักตร์พิไล ศิลาคะจิ
dc.contributor.author	ศุภาพิชญ์ แก้ววัชระรังษี
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
dc.date.accessioned	2018-03-20T09:30:34Z
dc.date.available	2018-03-20T09:30:34Z
dc.date.issued	2559
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/57871
dc.description	โครงงานทางจิตวิทยานี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตรปริญญาวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยา คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีการศึกษา 2559 A senior project submitted in partial fulfillment of the requirements for the Degree of Bachelor of Science in Psychology, Faculty of Psychology, Chulalongkorn University, Academic year 2016	en_US
dc.description.abstract	การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหาปัจจัยในการทำนายพฤติกรรมการเลิกสูบบุหรี่ของกลุ่มชายวัยทำงาน จากแนวคิดแบบแผนความเชื่อด้านสุขภาพ (Health Beliefs Model; Rosenstock, 1974) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ เพศชาย วัยทำงาน อายุระหว่าง 25-59 ปี ที่อาศัยในเขตพื้นที่กรุงเทพมหานคร จำนวน 175 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การถดถอยพหุคูณแบบปกติ (Enter Multiple Regression) ผลการวิจัยพบว่า การรับรู้ความรุนแรงของโรคที่เกิดจากการสูบบุหรี่ การรับรู้โอกาสเสี่ยงที่จะเกิดปัญหาสุขภาพจากการสูบบุหรี่ การรับรู้ประโยชน์ของการเลิกสูบบุหรี่ และการรับรู้ความสามารถของตนในการเลิกสูบบุหรี่ สามารถอธิบายความแปรปรวนของความตั้งใจที่จะเลิกสูบบุหรี่ได้ร้อยละ 15.5 (p<.001) โดยการรับรู้ความรุนแรงของโรคที่เกิดจากการสูบบุหรี่ (β =.297) การรับรู้ประโยชน์ของการเลิกสูบบุหรี่ (β =.251) และการรับรู้ความสามารถของตนในการเลิกสูบบุหรี่ (β =.172) มีอิทธิพลในการทำนายความตั้งใจที่จะเลิกสูบบุหรี่ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ส่วนการรับรู้โอกาสเสี่ยงที่จะเกิดปัญหาสุขภาพจากการสูบบุหรี่ไม่มีอิทธิพลในการทำนายความตั้งใจที่จะเลิกสูบบุหรี่	en_US
dc.description.abstractalternative	The objective of this research was to study factors predicting smoking cessation among working class males. Participants were 175 working class males who live in Bangkok, Thailand. Data was analyzed by Enter Multiple Regression. This research was based on the theory of Health Beliefs Model; Rosenstock, (1974). This research found that Perceived severity, Perceived susceptibility, Perceived benefits, and Self-efficacy significantly predicted Intention to quit smoking (R^2= 15.5, p<.001). Perceived severity (β =.297), Perceived benefits (β =.251), and Self-efficacy (β =.172) had significant standardized coefficient at .01 level. Perceived susceptibility did not significantly predict Intention to quit smoking.	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	การเลิกบุหรี่	en_US
dc.subject	การเลิกบุหรี่ -- พยากรณ์	en_US
dc.subject	การเลิกนิสัย	en_US
dc.subject	การเลิกนิสัย -- พยากรณ์	en_US
dc.subject	Smoking cessation	en_US
dc.subject	Smoking cessation -- Forecasting	en_US
dc.subject	Habit breaking	en_US
dc.subject	Habit breaking -- Forecasting	en_US
dc.title	ปัจจัยทำนายพฤติกรรมการเลิกสูบบุหรี่ของกลุ่มชายวัยทำงาน	en_US
dc.title.alternative	Factors predicting smoking cessation among working class males	en_US
dc.type	Senior Project	en_US
dc.email.advisor	wrewadee@yahoo.com