การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามทฤษฎีสหบท เพื่อเสริมสร้างความสามารถในการเขียนภาษาไทยเชิงสร้างสรรค์ ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต

อธิกมาส มากจุ้ย

dc.contributor.advisor	สร้อยสน สกลรักษ์
dc.contributor.advisor	น้อมศรี เคท
dc.contributor.author	อธิกมาส มากจุ้ย
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะครุศาสตร์
dc.date.accessioned	2019-02-23T08:46:16Z
dc.date.available	2019-02-23T08:46:16Z
dc.date.issued	2553
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/61210
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ค.ด.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2553	en_US
dc.description.abstract	การวิจัยนี้เป็นการศึกษาเพื่อพัฒนามีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามทฤษฎีสหบท เพื่อเสริมสร้างความสามารถในการเขียนภาษาไทยเชิงสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต และเพื่อประเมินประสิทธิภาพของรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้น การดำเนินการวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ระยะ คือ ระยะที่ 1 การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอน และระยะที่ 2 การประเมินประสิทธิผลของรูปแบบโดยนำไปทดลองใช้กับกลุ่มตัวอย่าง ซึ่งเป็นนักศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร จำนวน 30 คน ใช้เวลาในการทดลอง 1 ภาคการศึกษา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบทดสอบความสามารถในการเขียนภาษาไทยเชิงสร้างสรรค์ และเกณฑ์การประเมินงานเขียนเชิงสร้างสรรค์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยเปรียบเทียบคะแนนความสามารถในการเขียนภาษาไทยเชิงสร้างสรรค์ ก่อนและหลังการทดลอง โดยใช้สถิติทดสอบค่าที (t-test dependent) ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. รูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้นมีวัตถุประสงค์เพื่อเสริมสร้างความสามารถในการเขียนภาษาไทยเชิงสร้างสรรค์ โดยมีขั้นตอน 2 ระยะคือ ระยะที่ 1 การวางแผนและเตรียมการเรียนรู้ของนักศึกษา และระยะที่ 2 ขั้นกิจกรรมการเรียนการสอนในชั้นเรียน ซึ่งประกอบด้วย 5 ขั้นตอน ได้แก่ 1) ขั้นสร้างประสบการณ์และวางแผนการเขียน 2) ขั้นเชื่อมโยงตัวบท 3) ขั้นร่างงานเขียน 4) ขั้นประเมินผลงาน และ 5) ขั้นเติมเต็มงานเขียนให้สมบูรณ์ การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ดำเนินการระหว่างและหลังการจัดการเรียนการสอน โดยประเมินทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพ 2. ประสิทธิผลของรูปแบบการเรียนการสอน ผลจากการทดลองใช้พบว่า 2.1 กลุ่มตัวอย่าง มีคะแนนเฉลี่ยความสามารถในการเขียนเชิงสร้างสรรค์หลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และร้อยละ 80 ของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดผ่านเกณฑ์ที่กำหนดคือ ร้อยละ 70 2.2 ผลการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพจากบันทึกการเรียนรู้ของกลุ่มตัวอย่างแสดงให้เห็นว่า การเรียนรู้ตามรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้นช่วยเสริมสร้างความสามารถในการเขียนภาษาไทยเชิงสร้างสรรค์ และนักศึกษาสามารถวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างตัวบทและเขียนงานเขียนภาษาไทยเชิงสร้างสรรค์ประเภทบันเทิงคดีได้เป็นอย่างดี	en_US
dc.description.abstractalternative	This study was a research and development. The purposes of this study were to develop an instructional model based on Intertextuality theory for enhance Thai creative writing ability of undergraduate students and to evaluate the efficiency of the developed instructional model. The research procedure was divided into two phases; 1) development of an instruction model; and 2) effectiveness evaluation of an instructional model through implementation with the subjects who were thirty undergraduate students of Faculty of Education, Silpakorn University. The duration of experiment was one semester. The research instruments were creative writing test and creative writing criteria. The data were analyzed by using t-test dependent. The finding of this study were as follows: 1.The developed instructional model were aimed to enhance Thai creative writing abilities. This model consisted of two main parts which were; 1) planning and preparing for students’ learning activity; 2) learning activity, consisting of 5 steps, which were; eliciting background knowledge and planning writing structure; interconneting texts; drafting; evaluating and refining writing task. Quantitative and qualitative data measurement and evaluation were carried out both during and after the instruction process. 2. The effectiveness of the instructional model after implement, it was found that; 2.1 The subjects had the average post- test score of creative writing abilities was significantly higher than that of the pre-test score at .05 level and 80 percent of the subjects had the average score of creative writing abilities pass the criterion score set at 70 percent. 2.2 From students’ learning logs, it was found that this model enhanced Thai creative writing abilities and the subjects had able to analyze the connection between the text and successfully in Thai creative writing for non-fiction type.	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2010.1666
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	ระบบการเรียนการสอน	en_US
dc.subject	ภาษาไทย -- การเขียน	en_US
dc.subject	การเขียนเชิงสร้างสรรค์	en_US
dc.subject	การเชื่อมโยงเนื้อหา	en_US
dc.subject	Instructional systems	en_US
dc.subject	Thai language -- Writing	en_US
dc.subject	Creative writing	en_US
dc.subject	Intertextuality	en_US
dc.title	การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามทฤษฎีสหบท เพื่อเสริมสร้างความสามารถในการเขียนภาษาไทยเชิงสร้างสรรค์ ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต	en_US
dc.title.alternative	Development of an instructional model based on intertextuality theory to enhance Thai creative writing ability of undergraduate students	en_US
dc.type	Thesis	en_US
dc.degree.name	ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต	en_US
dc.degree.level	ปริญญาเอก	en_US
dc.degree.discipline	หลักสูตรและการสอน	en_US
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.email.advisor	wanphen.sr@chula.ac.th
dc.email.advisor	ไม่มีข้อมูล
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2010.1666