Abstract:
การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่ใช้วิธีดำเนินการวิจัยเชิงคุณภาพและการวิจัยเชิงปริมาณมีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อผลการเรียนรู้ของนักศึกษาจีนที่ศึกษาในหลักสูตรที่ใช้ภาษาไทย เพื่อตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อผลการเรียนรู้ของนักศึกษาจีนที่ศึกษาในหลักสูตรที่ใช้ภาษาไทยที่พัฒนาขึ้นกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และเพื่อนำเสนอรูปแบบการพัฒนาศักยภาพในการเรียนรู้ของนักศึกษาจีนที่ศึกษาในหลักสูตรที่ใช้ภาษาไทย โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกนักศึกษาจีนระดับปริญญาตรี จำนวน 14 คน เพื่อให้ได้องค์ประกอบของผลการเรียนรู้ในหลักสูตรที่ใช้ภาษาไทย กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาจีนที่กำลังศึกษาหลักสูตรที่ใช้ภาษาไทย ระดับปริญญาตรี จำนวน 647 คน ได้แก่ มหาวิทยาลัยของรัฐ 22 แห่ง จำนวน 485 คน และมหาวิทยาลัยเอกชน 8 แห่ง จำนวน 162 คน และจัดสนทนากลุ่มกับผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 8 ท่าน เพื่อให้ได้รูปแบบการพัฒนาศักยภาพการเรียนรู้ของนักศึกษาจีน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ แบบสัมภาษณ์และแบบสอบถาม ซึ่งมีความเที่ยงในการวัดตัวแปรสังเกตได้ ตั้งแต่ 0.51 ถึง 0.87 วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าสถิติพื้นฐาน การวิเคราะห์ค่าสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์โมเดลลิสเรล ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1) ผลการเรียนรู้จากหลักสูตรที่ใช้ภาษาไทยที่เกิดขึ้นกับนักศึกษาจีน 2) โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อผลการเรียนรู้ของนักศึกษาจีนที่ศึกษาในหลักสูตรที่ใช้ภาษาไทย โดยภาพรวมมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (χ2 = 66.48, df = 105, p = 1.00, GFI = 0.99, AGFI = 0.98, RMR = .018, RMSEA = 0.000) ตัวแปรในโมเดลสามารถอธิบายความแปรปรวนของผลการเรียนรู้ได้ร้อยละ 99 3) โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อผลการเรียนรู้ของนักศึกษาจีนที่ศึกษาในหลักสูตรที่ใช้ภาษาไทย ประกอบด้วย ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลการเรียนรู้ โดยสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ และความเครียดมีอิทธิพลทางตรงต่อผลการเรียนรู้ในทิศทางลบ 4) รูปแบบการพัฒนาศักยภาพการเรียนรู้ของนักศึกษาจีน ประกอบด้วย (1) หลักการและวัตถุประสงค์ จากที่ประเทศไทยเปิดตลาดเสรีบริการด้านการศึกษา และยุทธศาสตร์การพัฒนาการศึกษาระดับอุดมศึกษาที่มีนโยบายมุ่งเน้นการพัฒนาคุณภาพของสถาบันอุดมศึกษาให้ได้มาตรฐานสากล และสามารถพัฒนาเป็นสถาบันชั้นนำในระดับโลก จึงมีการพัฒนารูปแบบการพัฒนาศักยภาพในการเรียนรู้ของนักศึกษาจีน เพื่อให้สถาบันอุดมศึกษาใช้เป็นแนวทางในการวางแผนพัฒนาศักยภาพการเรียนรู้ และจัดหลักสูตรการเรียนการสอนให้กับนักศึกษาจีน (2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาศักยภาพการเรียนรู้ของนักศึกษาจีน ประกอบด้วย ปัจจัยส่วนบุคคล กิจกรรมการเรียนการสอน สภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ บริบทภายในและภายนอกหอพัก และความเครียด (3) การจัดกิจกรรมการเรียนการสอน และกิจกรรมพิเศษ เพื่อพัฒนาศักยภาพการเรียนรู้ของนักศึกษาจีน