ผลของการฝึกทักษะการแก้ปัญหาตามแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์ที่มีต่อการรับรู้ความสามารถของตนเองในการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3

กรุณพล โลนุชิต

dc.contributor.advisor	วรรณี เจตจำนงนุช
dc.contributor.author	กรุณพล โลนุชิต
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะครุศาสตร์
dc.date.accessioned	2019-11-06T06:59:22Z
dc.date.available	2019-11-06T06:59:22Z
dc.date.issued	2555
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/63842
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ค.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2555	en_US
dc.description.abstract	การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการรับรู้ความสามารถของตนเองในการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ของนักเรียนกลุ่มทดลอง ก่อนและหลังได้รับการฝึกทักษะการแก้ปัญหาตามแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์ และเพื่อเปรียบเทียบการรับรู้ความสามารถของตนเองในการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ระหว่างกลุ่มทดลองที่ได้รับการฝึกทักษะการแก้ปัญหาตามแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์กับกลุ่มควบคุม กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้คือ นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนอัมพวันวิทยาลัย จำนวน 60 คน สุ่มนักเรียนเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบประเมินการรับรู้ความสามารถของตนเองในการเรียนรู้วิทยาศาสตร์และกิจกรรมการเรียนรู้ด้วยโปรแกรมการฝึกทักษะการแก้ปัญหาตามแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์ งานวิจัยครั้งนี้วิเคราะห์ข้อมูลโดยทดสอบสถิติค่าที (t-test) ผลการวิจัยพบว่า 1. นักเรียนที่ได้รับการฝึกทักษะการแก้ปัญหาตามแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์ มีการรับรู้ความสามารถของตนเองในการเรียนรู้วิทยาศาสตร์สูงกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. นักเรียนที่ได้รับการฝึกทักษะการแก้ปัญหาตามแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์ มีการรับรู้ความสามารถของตนเองในการเรียนรู้วิทยาศาสตร์สูงกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05	en_US
dc.description.abstractalternative	The purposes of this research were: 1) to investigate the effects of the training in problem-solving skills based on constructivist approach on self-efficacy in science learning of experimental group students 2) to compare self-efficacy of students who received the problem-solving skill training and those who did not receive the training. Subjects were 60 ninth grade students from Amphawan Witthayalai School, Samutsongkhram, The classrooms were randomly assigned into 2 groups: an experimental group and a control group with 30 students in each group. Instruments consisted of a self-efficacy for science questionnaire and the problem-solving skills based on constructivist approach program. T-test was employed for data analysis. The results of this research were as follows: 1. After receiving the problem-solving skills based on constructivist approach program, experimental group students gained higher self-efficacy in science learning, at .05 statistical significance. 2. After the intervention, experimental group students had higher self-efficacy than control group students, at .05 statistical significance.	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2012.1838
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	นักเรียน	en_US
dc.subject	การแก้ปัญหา	en_US
dc.subject	การแก้ปัญหาในวัยรุ่น	en_US
dc.subject	ทฤษฎีสรรคนิยม	en_US
dc.subject	Students	en_US
dc.subject	Problem solving	en_US
dc.subject	Problem solving in adolescence	en_US
dc.subject	Constructivism (Education)	en_US
dc.title	ผลของการฝึกทักษะการแก้ปัญหาตามแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์ที่มีต่อการรับรู้ความสามารถของตนเองในการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3	en_US
dc.title.alternative	The effects of problem-solving skills based on constructivist approach on self-efficacy in science learning of ninth grade students	en_US
dc.type	Thesis	en_US
dc.degree.name	ครุศาสตรมหาบัณฑิต	en_US
dc.degree.level	ปริญญาโท	en_US
dc.degree.discipline	จิตวิทยาการศึกษา	en_US
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.email.advisor	Wannee.J@Chula.ac.th
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2012.1838