การศึกษาตัวแปรที่สัมพันธ์กับทักษะการฝึกวิชาชีพ ของเยาวชนชายในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดราชบุรี

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาตัวแปรที่สัมพันธ์กับทักษะการฝึกวิชาชีพของ เยาวชนชายในสถานพินิจและคุ้มครองเด็กและเยาวชนจังหวัดราชบุรี ประชากรในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ เยาวชนชายที่ฝึกวิชาชีพทั้ง 6 หน่วยวิชาชีพ ได้แก่ วิชาชีพช่างยนต์ วิชาชีพช่างตัดผม วิชาชีพช่างไม้ วิชาชีพช่างไฟฟ้า วิชาชีพศิลปหัตถกรรม วิชาชีพเกษตรกรรม จำนวนทั้งหมด 180 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามและแบบประเมินทักษะวิชาชีพ ซึ่งได้รับ กลับคืนมาอย่างละ 180 ฉบับ คิดเป็นร้อยละ 100 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติบรรยาย คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ซึ่งผลการวิจัย สรุปได้ดังนี้ ผลการวิจัยพบว่า ตัวแปรที่สัมพันธ์กับทักษะการฝึกวิชาชีพของเยาวชนชาย อย่างมี นัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 คือ หลักสูตรวิชาชีพ (ศิลปหัตถกรรม) สาเหตุที่เลือกเข้ารับการรับการอบรมวิชาชีพในขณะนั้น (เลือกตามเพื่อน) ลักษณะการเรียนวิชาชีพ (เรียนปฏิบัติอย่างเดียว)