Abstract:
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพี่อศึกษาปัจจัยที่เอื้อต่อพัฒนาการของประชาคมตลาดน้ำตลิ่งชัน และกระบวนการสื่อสารของประชาคมตลาดน้ำตลิ่งชันใน 3 สถานการณ์ ได้แก่ สถานการณ์ทั่วไป สถานการณ์ที่มีความ ขัดแย้ง และสถานการณ์ที่เป็นกิจกรรมเชิงรุก โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ดำเนินการเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม และการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 20 คน ผลการวิจัยพบว่า 1. ปัจจัยที่เอื้อต่อพัฒนาการของประชาคมตลาดน้ำตลิ่งชัน ประกอบด้วย 6 ปัจจัย คือ ลักษณะเฉพาะของแกนนำริเริ่ม มุมมองของสมาชิกต่อท้องถิ่น การกระตุ้นจากบุคคลภายนอก ลักษณะของช่องทางการสื่อสารประเด็นการสื่อสารภายในตลาดน้ำตลิ่งชัน และนโยบายของรัฐเปิดโอกาสให้คนมีส่วนร่วม 2. กระบวนการสื่อสารของประชาคมตลาดน้ำตลิ่งชันใน 3 สถานการณ์ ได้แก่ สถานการณ์ทั่วไป สถานการณ์ที่มีความขัดแย้ง และสถานการณ์ที่เป็นกิจกรรมเชิงรุก พบว่า 2.1 สถานการณ์ทั่วไป ได้แก่ การแจ้งประกาศของประชาคม การชี้แจงทำความเข้าใจกับสมาชิกประชาคม การเลือกตั้งคณะกรรมการประชาคม และการประจุมระดมสมอง โดยมีแกนนำประชาคมเป็นผู้สื่อสารกับสมาชิกประชาคมในประเด็นเกี่ยวกับสถานการณ์ทั่วไปของประชาคม โดยใช้การสื่อสารระหว่างบุคคลแบบปากต่อปาก การประชุมกลุ่มย่อยและกลุ่มใหญ่ การใช้สื่อบุคคล และการใช้สื่อเฉพาะกิจ 2.2 สถานการณ์ที่มีความขัดแย้ง ได้แก่ ผู้ค้าตลาดน้ำทะเลาะวิวาทกันเอง ผู้ค้าตลาดน้ำทะเลาะกับนักท่องเที่ยว คำร้องเรียนจากนักท่องเที่ยว และผู้ค้าไม่ปฏิบัติตามกฎระเบียบของประชาคม โดยแกนนำประชาคมทำหน้าที่เป็นผู้ไกล่เกลี่ยและแก้ไขปัญหาความขัดแย้งที่เกิดขึ้นระหว่างสมาชิกประชาคมและนักท่องเที่ยว โดยใช้การสื่อสารระหว่างบุคคลแบบตัวต่อตัว การประกาศตักเตอนผ่านเครื่องกระจายเสียง และการติดรายชื่อประจานที่บอร์ดประชาสัมพันธ์ 2.3 สถานการณ์ที่เป็นกิจกรรมเชิงรุก ได้แก่ การประชาสัมพันธ์ตลาดน้ำตลิ่งชัน การจัดทำตลิ่งชันทัวร์และการจัดงานเทศกาลและประเพณีประจำปีของเขตตลิ่งชัน โดยแกนนำประชาคมประสานงานร่วมกับเจ้าหน้าที่ ประชาสัมพันธ์สำนักงานเขตตลิ่งชัน ในการกำหนดประเด็นข่าวสารที่จะเผยแพร่ประชาสัมพันธ์กับสาธารณชน โดยใช้ช่องทางการสื่อสารที่หลากหลาย ได้แก่ สื่อมวลชน สื่อบุคคล สื่อเฉพาะกิจ และสื่ออินเทอร์เนต
