Abstract:
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการใช้ละครในโรงเรียนอนุบาล ในกรุงเทพมหานครและเพื่อศึกษาการใช้ละครในโรงเรียนอนุบาลที่ใช้นวัตกรรมทางการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการใช้ละครในชั้นเรียน ตัวอย่าง ประชากร คือ หัวหน้าฝ่ายวิชาการโรงเรียนจำนวน 153 คน และครูประจำชั้นอนุบาลปีที่ 1-3 จำนวน 453 คน ในโรงเรียนอนุบาลสังกัดคณะกรรมการการศึกษาเอกชนและสังกัดสำนักงานคณะการการประถมศึกษาแห่งชาติ จำนวน 150โรง และกรณีตัวอย่างซึ่งเป็นโรงเรียนที่ใช้นวัตกรรมทางการศึกษา จำนวน 3 โรง ผลการวิจัยมีดังนี้ 1.โรงเรียนส่วนใหญ่ใช้ละครเป็นกิจกรรมเสริมหลักสูตร ใต้แก่ กิจกรรมในชั้นเรียนที่มีได้ระบุในแผนการสอน และกิจกรรมนอกชั้นเรียนในโอกาสพิเศษของโรงเรียน การประสานงานของหัวหน้าฝ่ายวิชาการคือ การมอบหมายให้ครูประจำชั้นใช้ละครในการสอน แต่มิได้มีการส่งเสริมการให้ความรู้เกี่ยวกับละครแก่ครูลักษณะการใช้ละครของครูประจำชั้น จึงเป็นกิจกรรมและสื่อการเรียนการสอนที่สอดแทรกในกิจกรรมประจำวันทั้งในช่วงกิจกรรมวงกลมและกิจกรรมนิทาน 2-3 ครั้งต่อสัปดาห์ ละครที่ใช้ส่วนใหญ่มี 2 ประเภท ครูประจำชั้นเป็นผู้เลือกเรื่องจากนิทานที่สอดคล้องกับเนื้อหาที่เรียน และให้เด็กร่วมกิจกรรมละครพร้อมกันทั้งชั้น การประเมินความรู้ที่ได้จากกิจกรรม ใช้วิธีการสังเกตเด็กขณะทำกิจกรรม 2. การใช้ละครในโรงเรียนกรณีตัวอย่าง มีแนวทางปฏิบัติตามแนวคิดทฤษฎีทางการศึกษาของโรงเรียนโดยจัดละครให้อยู่ในตารางกิจกรรมประจำวันในหลักสูตร การประสานงานของหัวหน้าฝ่ายวิชาการคือ การวางแผนร่วมกับครูประจำชั้นซึ่งเป็นผู้ใช้ละคร การส่งเสริมโดยให้ความรู้เกี่ยวกับละครแก่ครู และการให้ผู้ปกครองเข้ามามีส่วนร่วมในกิจกรรมละคร ลักษณะการใช้เป็นกิจกรรมประจำวันที่เด็กได้ปฏิบัติทุกวัน ละครที่ใช้มี 3-5 ประเภท ซึ่งมีวัตถุประสงค์ เพื่อปลูกฝังมรดกวัฒนธรรมไทย ให้เด็กรักการอ่านหนังสือ และพัฒนาความตระหนักรู้ทางศีลธรรม เรื่องที่เลือกมาจาก วรรณคดีไทย วรรณกรรมเด็ก และเทพนิยาย เด็กทุกคนได้เข้าร่วมกิจกรรมละครพร้อมกันทั้งชั้นและแยกเป็นกลุ่มย่อยตามความสนใจ กระบวนการใช้ละครที่แตกต่างกันของแต่ละแนวคิด แสดงให้เห็นในลักษณะของ การทำงานร่วมกัน การเรียนรู้อย่างมีความสุข และบรรยากาศที่นุ่มนวลสงบและอบอุ่นของละคร การประเมินพัฒนาการเด็กจากกิจกรรมละคร ใช้วิธีการสังเกต การติดตามการเปลี่ยนแปลงของเด็ก และการบันทึกพฤติกรรมตลอดช่วงกิจกรรมละคร
