ความแตกต่างของเชาว์ปัญญาที่มีต่อการฝึกทักษะการเสิร์ฟเทเบิลเทนนิส

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความแตกต่างของเชาวน์ปัญญาที่มีต่อการฝึกทักษะการเสิร์ฟเทเบิลเทนนิส กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนหญิงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนพิบูลประชาสรรค์ จำนวน 45 คน ที่อาสาสมัครเข้ารับการทดสอบเชาวน์ปัญญาด้วยแบบทดสอบเชาวน์ปัญญาชุดโปรเกรสซีฟแมทริเซสมาตรฐาน (The Standard Progressive Matrices) ของ J.C. Raven,1947 แล้วแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม คือ กลุ่มเชาวน์ปัญญาสูง กลุ่มเชาวน์ปัญญาปานกลาง และกลุ่มเชาวน์ปัญญาตํ่าทำการสุ่ม อย่างง่าย เป็นกลุ่มตัวอย่างกลุ่มละ 15 คน แล้วทดสอบความสามารถในการเสิร์ฟเทเบิลเทนนิสก่อนฝึกทักษะ โดยใช้การทดสอบทักษะเทเบิลเทนนิสทักษะการเสิร์ฟของอำนวยโชครื่นเริง หลังจากนั้นกลุ่มตัวอย่างทั้ง 3 กลุ่มได้รับการฝึกทักษะการเสิร์ฟเทเบิลเทนนิสด้านหน้ามือ และด้านหลังมือ ตามโปรแกรมการฝึกเป็นเวลา 8 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วัน แล้วทดสอบทักษะหลังการฝึก 4 และ 8 สัปดาห์อีกครั้งหนึ่ง นำผลที่ใด้มาวิเคราะห์หาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทาง ถ้าพบว่ามีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 ใช้การวิเคราะห์เป็นรายคู่ตามวิธีของ ตูกี (เอ) ผลการวิจัยปรากฏว่า 1. ทักษะการเสิร์ฟเทเบิลเทนนิสด้านหน้ามือ ด้านหลังมือ และคะแนนเสิร์ฟรวม หลังการฝึก 4 สัปดาห์ ระหว่างกลุ่มตัวอย่าง 3 กลุ่มไม่แตกต่างกัน แต่หลังการปึก 8 สัปดาห์ ทักษะการเสิร์ฟ เทเบิลเทนนิสด้านหน้ามือ ด้านหลังมือ และคะแนนรวม ระหว่างกลุ่มตัวอย่าง 3 กลุ่ม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 2. ทักษะการเสิร์ฟเทเบิลเทนนิสด้านหน้ามือ ด้านหลังมือ และคะแนนเสิร์ฟ รวม ภายในกลุ่มตัวอย่างทั้ง 3 กลุ่ม หลังการฝึก 8 สัปดาห์เพิ่มชั้นจากหลังการปึก 4 สัปดาห์ และก่อนการฝึก อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05