การเปรียบเทียบผลของการฝึกยืดเหยียดกล้ามเนื้อแบบกดค้างไว้กับแบบพีเอ็นเอฟที่มีต่อการพัฒนาความอ่อนตัวของนักกีฬายิมนาสติก

ปณิธาน หงษ์ทอง, 2523-

dc.contributor.advisor	ชนินทร์ชัย อินทิราภรณ์
dc.contributor.author	ปณิธาน หงษ์ทอง, 2523-
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะครุศาสตร์
dc.date.accessioned	2020-06-13T17:50:44Z
dc.date.available	2020-06-13T17:50:44Z
dc.date.issued	2547
dc.identifier.issn	9745321303
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/66306
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ค.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2547	en_US
dc.description.abstract	การวิจัยครังนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบผลของการฝึกยืดเหยียดกล้ามเนื้อแบบกดค้างไว้กับพีเอ็นเอฟที่มีต่อการพัฒนาความอ่อนตัวของนักกีฬายิมนาสติก กลุ่มตัวอย่างเป็นนักกีฬายิมนาสติกของโรงเรียนกีฬากรุงเทพมหานคร อายุ 7 - 10 ปี จำนวน 40 คน โดยการเลือกตัวอย่างแบบเจาะจง และผู้วิจัยทำการแบ่งกลุ่มออกเป็น 2 กลุ่ม เท่า ๆ กัน โดยการสุ่มตัวอย่างแบบง่ายกลุ่มทดลองที่ 1 ฝึกยืดเหยียดกล้ามเนื้อแบบกดค้างไว้ กลุ่มทดลองที่ 2 ฝึกยืดเหยียดกล้ามเนื้อแบบ พีเอ็นเอฟ ใช้ระยะเวลาในการฝึก 8 สัปดาห์ ทำการทดสอบความอ่อนตัว ก่อนการทดลอง หลังการทดลอง 4 สัปดาห์ และหลังการทดลอง 8 สัปดาห์ แล้วนำผลที่ได้มาวิเคราะห์ตามวิธีทางสถิติด้วยการหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบค่าที วิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียวชนิดวัดซ้ำ และเปรียบเทียบความแตกต่างเป็นรายคู่ โดยใช้วิธีทดสอบของตูกี (Tukey) ผลการวิจัยพบว่า 1. หลังการทดลอง 4 สัปดาห์ และหลังการทดลอง 8 สัปดาห์กลุ่มที่ฝึก ยืดเหยียดกล้ามเนื้อแบบพีเอ็นเอฟมีความอ่อนตัวมากกว่ากลุ่มที่ฝึกยืดเหยียดกล้ามเนื้อแบบกดค้างไว้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. หลังการทดลอง 4 สัปดาห์ และหลังการทดลอง 8 สัปดาห์ ทั้งสองกลุ่มมีความอ่อนตัวมากกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และหลังการทดลอง 8 สัปดาห์ทั้งสองกลุ่มมีความอ่อนตัวมากกว่าหลังการทดลอง 4 สัปดาห์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
dc.description.abstractalternative	The purpose of this research was to study and compare the effects of static stretching and PNF stretching on flexibility development of gymnasts. The subjects were 40 gymnasts at Sports School of Bangkok, aged between 7 — 10 years old by purposive sampling. They were divided equally into two groups by simple random sampling. The first experimental group had static stretching and the second experimental group had PNF stretching. Both groups trained for a period of eight weeks. Flexibility test were measured before training, after 4 week and 8 week in both groups. The obtained data were then statistically analyzed in terms of means, standard deviations and t-test. The one-way analysis of variance with repeated measures and multiple comparison by the Tukey were also employed for statistical significant. The results were as follows: 1. After 4 weeks and after 8 weeks, flexibility in the PNF stretching group was significantly better than the static stretching group at the .05 level. 2. After 4 weeks and after 8 weeks, flexibility in both groups were significantly better than before training at the .05 level, and after 8 weeks, flexibility in both groups were significantly better than after 4 weeks at the .05 level.
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2004.826
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	การยืดเหยียด	en_US
dc.subject	ยิมนาสติกส์ -- การฝึก	en_US
dc.subject	นักยิมนาสติกส์	en_US
dc.subject	Stretch (Physiology)	en_US
dc.subject	Gymnastics -- Training	en_US
dc.title	การเปรียบเทียบผลของการฝึกยืดเหยียดกล้ามเนื้อแบบกดค้างไว้กับแบบพีเอ็นเอฟที่มีต่อการพัฒนาความอ่อนตัวของนักกีฬายิมนาสติก	en_US
dc.title.alternative	The comparison of effects of static stretching and PNF stretching on flexibility development of gymnasts	en_US
dc.type	Thesis	en_US
dc.degree.name	ครุศาสตรมหาบัณฑิต	en_US
dc.degree.level	ปริญญาโท	en_US
dc.degree.discipline	พลศึกษา	en_US
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.email.advisor	chaninchai.i@chula.ac.th
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2004.826