Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาข้อจำกัดต่างๆ ที่เป็นอุปสรรคสำหรับการดำเนินความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจระหว่างไทยกับรัสเซียในระหว่างปี ค.ศ 1991-2001 โดยการศึกษาจะเน้นพิจารณามุมมองของฝ่ายไทยต่อปัญหา และอุปสรรคที่ทำให้ความสัมพันธ์ทางเศรฐกิจระหว่างสองประเทศไม่พัฒนาอย่างที่ควรจะเป็นในช่วงเวลาดังกล่าว ซึ่งได้ใช้แนวคิดการพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน Robert O. Keohane และ Joseph S. Nye โดยความสัมพันธ์ระหว่างกันนั้น มีการค้าเป็นรูปแบบของการพึ่งพาอาศัยซึ่งกันในทางเศรษฐกิจ หากแต่เป็นไปในลักษณะที่ไม่เท่าเทียมกัน ผลการศึกษาได้ข้อสรุปตรงกับสมมติฐานที่ตั้งไว้ว่า การล่มสลายของสหภาพโซเวียดนั้นน่าจะเอื้ออำนวยให้ไทยสามารถพัฒนาความสัมพันธ์ทางเศรฐกิจกับรัฐเซียให้ก้าวหน้าได้ แต่ในการปรับตัวของรัสเซียจากระบบสังคมนิยมเข้าสู่ระบบทุนนิยมประสบปัญหาจึงทำให้ความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจระหว่างสองประเทศไม่พัฒนาอย่างที่ควรจะเป็นในช่วง 10 ปีแรก การศึกษายังได้ข้อสรุปเพิ่มเติม นักธุรกิจไทยยังขาดความรู้เกี่ยวกับประเทศรัสเซียและการดำเนินธุรกิจกับรัสเซียอยู่มาก อีกทั้งทัศนคติที่มีต่อรัสเซียนั้นจะแตกต่างกันออกไปตามประสบการณ์ของแต่ละบุคคล ซึ่งส่งผลในทางลบต่อการดำเนินธุรกิจกับรัสเซียด้วย
