การศึกษาความสอดคล้องของผลการประเมินประสิทธิภาพการสอนของครูโรงเรียนมัธยมศึกษาจากการประเมินด้วยตนเองและผู้อื่น

จิตติมา จันทเวช

dc.contributor.advisor	นิศา ชูโต
dc.contributor.author	จิตติมา จันทเวช
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะครุศาสตร์
dc.date.accessioned	2020-08-21T07:38:22Z
dc.date.available	2020-08-21T07:38:22Z
dc.date.issued	2542
dc.identifier.isbn	9743343903
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/67662
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ค.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2542
dc.description.abstract	การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสอดคล้องของผลการประเมินประสิทธิภาพการสอนของครูโรงเรียนมัธยมศึกษาระหว่างการประเมินด้วยตนเองของครูผู้สอนกับการประเมินโดยผู้อื่นอันประกอบด้วยหัวหน้าหมวดวิชาของครูผู้สอน เพื่อนร่วมงานในหมวดวิชาเดียวกัน และนักเรียนที่เรียนกับครูผู้สอน และตรวจสอบความคลาดเคลื่อนเชิงปล่อยหรือกดคะแนน (leniency error) กับความคลาดเคลื่อนอันเนื่องมาจากเคยมีปฏิสัมพันธ์มาก่อน (halo error) ระหว่างกลุ่มผู้ประเมินต่างกันทีละคู่โดยใช้แบบสอบถามชนิดมาตรประมาณค่า (Likert scale) 6 ช่วง ที่ผู้วิจัยปรับปรุงจากแบบประเมินประสิทธิภาพการสอนของวิโรจน์ คำนึงคุณากร (2529) เพื่อประเมินประสิทธิภาพการสอนของครู ประสิทธิภาพการสอนของครูที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วย 6 คุณลักษณะ ได้แก่บุคลิกภาพของครู ความสามารถทางวิชาการ เจตคติของครูต่อนักเรียนและวิชาที่สอน ความสัมพันธ์ระหว่างครูกับนักเรียน วิธีการสอนและวิธีการวัดและประเมินผล กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย 2 กลุ่มใหญ่ คือ ครูผู้สอนที่ประเมินตนเองจำนวน 97 คน และกลุ่มผู้ประเมินอื่นได้แก่ หัวหน้าหมวดวิชาของครูผู้สอนจำนวน 95 คน เพื่อนร่วมงานในหมวดวิชาเดียวกันจำนวน 186 คน และนักเรียนที่เรียนกับครูผู้สอนจำนวน 1912 คน ผู้วิจัยใช้โปรแกรมลิสเรลในการวิเคราะห์ความสอดคล้องของผลการประเมินประสิทธิภาพการสอนดังกล่าว จากนั้นตรวจสอบความคลาดเคลื่อนเชิงปล่อยหรือกดคะแนน (leniency error) ด้วยการเปรียบเทียบค่ามัชฌิมเลขคณิตของคะแนนผลการประเมินและทดสอบความแตกต่างระหว่างกลุ่มผู้ประเมินทีละคู่ด้วย The Wilcoxon Mann Whitney Test ตรวจสอบความคลาดเคลื่อนอันเนื่องมาจากเคยมีปฏิสัมพันธ์มาก่อน (halo error) ด้วยการเปรียบเทียบค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนนผลการประเมินและทดสอบความแตกต่างระหว่างกลุ่มผู้ประเมินทีละคู่ด้วยt-test กรณีกลุ่มตัวอย่างเป็นอิสระจากกัน (independent samples) ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. ผลการประเมินประสิทธิภาพการสอนของครู ระหว่างกลุ่มผู้ประเมินต่างกันมีความสอดคล้องกัน 2. ความคลาดเคลื่อนเชิงปล่อยหรือกดคะแนน (leniency error) ของผลการประเมินประสิทธิภาพการสอนซึ่งครูผู้สอนประเมินตนเองมีค่าน้อยกว่าที่นักเรียนประเมิน ที่ระดับนัยสำคัญ .05แต่ไม่พบความแตกต่างระหว่างการประเมินประสิทธิภาพการสอนด้วยตนเองกับการประเมินโดยหัวหน้าหมวดวิชาและเพื่อนร่วมงาน 3. ความคลาดเคลื่อนอันเนื่องมาจากเคยมีปฏิสัมพันธ์มาก่อน (halo error) ของผลการประเมินประสิทธิภาพการสอนจากการประเมินด้วยตนเองของครูผู้สอน พบว่าไม่ปรากฎความคลาดเคลื่อนอันเนื่องมาจากเคยมีปฏิสัมพันธ์มาก่อนน้อยกว่าการประเมินโดยผู้อื่นที่ระดับนัยสำคัญ .05
dc.description.abstractalternative	The purposes of this research were to study about self-other ratings agreement among teachers self and other ratings, teacher supervisors, peers and students. Detecting leniency error and halo error among that two groups. They used six levels of Likert scale questionnaires which researcher modified from Kamninkoonakorn, V. (1986) to rate teaching effectiveness in secondary school. The characteristics of teaching effectiveness in secondary school were teachers' personality, academic abilities, attitude to students and subjects taught, teacher-student relationships, teaching techniques and evaluation practices. The samples composed of two groups, the97 teachers self rating and other ratings included 95 teachers' supervisors, 186teachers' peers and 1912 of their students. Lisrel techniques was applied to detect the agreement among results of teaching effectiveness of self rating and other ratings. Leniency error and halo error were detected by the Wilcoxon Mann Whitney Test and the independent t-test. The results of study could be summarized as followed: 1. There were agreement between self rating and other ratings of teaching effectiveness in secondary school. 2. Leniency error was found in teachers self rating less than student ratings at .05 significant level. But was not found in other rater groups, supervisors and peers. 3. Halo error in teachers self rating was not found significant at .05 less than other ratings.
dc.language.iso	th
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.subject	ครู -- การประเมินศักยภาพตนเอง
dc.subject	การสอนอย่างมีประสิทธิผล
dc.subject	Teachers -- Self-rating of
dc.subject	Effective teaching
dc.title	การศึกษาความสอดคล้องของผลการประเมินประสิทธิภาพการสอนของครูโรงเรียนมัธยมศึกษาจากการประเมินด้วยตนเองและผู้อื่น
dc.title.alternative	A study of agreement between self rating and other ratings of teaching effectiveness of secondary school teachers
dc.type	Thesis
dc.degree.name	ครุศาสตรมหาบัณฑิต
dc.degree.level	ปริญญาโท
dc.degree.discipline	วิจัยการศึกษา
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย