Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาพฤติกรรม และวัตถุประสงค์การใช้งานโทรศัพท์เคลื่อนที่ของวัยรุ่น และเพื่อทราบถึงเทคโนโลยีทางโทรศัพท์เคลื่อนที่ที่ทำให้แบบแผนการสื่อสารในกลุ่มวัยรุ่นเปลี่ยนแปลงไป โดยมีการวิจัยในเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ในรูปแบบของการสนทนากลุ่ม (Focus Group) กับกลุ่มตัวอย่างที่เป็นวัยรุ่นอายุระหว่าง 13-21 ปี จำนวน 18 คน ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีพฤติกรรมในการเลือกซื้อโทรศัพท์เคลื่อนที่ ดังนี้ สอบถามเพื่อน สังเกตจากของเพื่อน ขอความเห็นจากผู้ปกครอง และศึกษาด้วยตนเอง ทางด้านพฤติกรรมในการใช้งานโทรศัพท์เคลื่อนที่ เพื่อพูดคุย รับ-ส่งข้อความ และใช้เล่นเกม ฟังพลง ดาวน์โหลดมัลติมีเดียต่างๆ ด้านวัตถุประสงค์ในการใช้งานโทรศัพท์เคลื่อนที่ใช้เพื่อการติดต่อสื่อสาร เพื่อควาามบันเทิง เพื่อเตือนความจำและเป็นนาฬิกาปลุก เพื่อการยอมรับทางสังคม และเพื่อตอบสนองความต้องการมีพื้นที่ส่วนตัว ในด้านแบบแผนการใช้งานโทรศัพท์เคลื่อนที่ ถึงแม้ว่าโทรศัพท์เคลื่อนที่จะมีเทคโนโลยีที่ใช้งานได้หลากหลาย แต่ในการสนทนากลุ่มนี้กลุ่มตัวอย่างไม่ได้มีการใช้เทคโนโลยีเหล่านั้นเลย กลับพบว่ากลุ่มตัวอย่างมีแบบแผนการใช้งาน การสนทนา การรับ-ส่งข้อความ และการฟังเพลง ด้านการสนทนานั้น โทรศัพท์เคลื่อนที่ยังไม่สามารถเข้าไปแทนที่การสื่อสารในรูปแบบเดิมของกลุ่มวัยรุ่นได้ทั้งหมด คือ โทรศัพท์บ้าน โทรศัพท์สาธารณะและโทรศัพท์พื้นฐานพกพา (PCT) ได้ โทรศัพท์เคลื่อนที่จะเป็นส่วนเสริมในการใช้งานการสื่อสารในรูปแบบเดิม คือ จะใช้งานเมื่อต้องการความเป็นส่วนตัว และความสะดวกในการใช้งาน ทางด้านการรับ-ส่งข้อความ มีเทคโนโลยี คือ SMS และ MMS ที่เข้ามาแทนที่การสื่อสารในรูปแบบเดิมกลุ่มตัวอย่างได้ใช้งาน แทนการเขียนข้อความผ่านทางจดหมาย โทรเลข และไปรษณียบัตร และกลุ่มตัวอย่างมีแบบแผนการใช้งานโทรศัพท์เคลื่อนที่อีกรูปแบบเพิ่มขึ้นมา คือ ใช้เพื่อสื่อสารกับตนเอง โดยดาวน์โหลดเพลงมาฟัง
