Abstract:
การศึกษาและเปรียบเทียบสัมฤทธิผลในวิขาเลข – พีชคณิต วิชาเรขาคณิตและรวมทั้งหมวดของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จังหวัดเพชรบุรีในปีการศึกษา 2513 ระหว่างนักเรียนชายกับนักเรียนหญิง นักเรียนโรงเรียนรัฐบาลกับโรงเรียนราษฎร์ นักเรียนโรงเรียนในเมืองกับนักเรียนโรงเรียนต่างอำเภอ นักเรียนที่มีผู้ปกครองอาชีพค้าขาย ข้าราชการ เกษตรกรรมและอาชีพอื่นๆ ได้ใช้โค้งแจกแจงความถี่ของคะแนนคำนวณมัชฌิมเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเรโชเอฟและค่าไคสแควร์ ในการศึกษาสัมฤทธิผลในวิชาคณิตศาสตร์ใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวน (Analysis of Variance) ในการเปรียบเทียบมัชฌิมเลขคณิตของคะแนนวิชาเลข – พีชคณิต เรขาคณิต และรวมทั้งหมวด ผลการวิจัยปรากฏว่า 1. นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ทุกกลุ่มมีสัมฤทธิผลทางวิชาคณิตศาสตร์ทุกวิชาและรวมทั้งหมวดอยู่ในระดับต่ำ 2. นักเรียนชายกับนักเรียนหญิงไม่แตกต่างกันในสัมฤทธิผลทางคณิตศาสตร์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. นักเรียนโรงเรียนรัฐบาลมีสัมฤทธิผลทางคณิตศาสตร์ทุกวิชาและรวมทั้งหมวดสูงกว่านักเรียนโรงเรียนราษฎร์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4. สัมฤทธิผลทางคณิตศาสตร์ทุกวิชาและรวมทั้งหมวดของนักเรียนโรงเรียนในเมืองกับนักเรียนโรงเรียนต่างอำเภอไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 5. นักเรียนที่มีผู้ปกครองอาชีพต่างมีสัมฤทธิผลต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในวิชาเลข – พีชคณิตและรวมทั้งหมวดยกเว้นวิชาเรขาคณิต นักเรียนที่มีผู้ปกครองอาชีพค้าขายและอาชีพข้าราชการมีสัมฤทธิผลทางคณิตศาสตร์สูงกว่านักเรียนที่มีผู้ปกครองอาชีพเกษตรกรรมและอาชีพอื่นๆ
