Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับขั้นการใช้เหตผลเชิงจริยธรรมของนักศึกษาพยาบาล และความสัมพันธ์ระหว่างการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรม กับปัจจัยคัดสรรที่เกี่ยวข้องกับนักศึกษาพยาบาลในวิทยาลัยพยาบาล สังกัดกระทรวงสาธารณสุข กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือ นักศึกษาที่กำลังศึกษาอยู่ในวิทยาลัยพยาบาลสังกัดกระทรวงสาธารณสุข 5 แห่ง ประจำปีการศึกษา 2543 ได้แก่ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ชลบุรี นครราชสีมา สระบุรี ลำปาง และสงขลาจำนวน 483 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ค่ามัชฌิมเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ แบบ Spearman’s Rho (rₛ) ผลการวิจัยสรุปได้ ดังนี้ 1. นักศึกษาพยาบาลในวิทยาลัยพยาบาลสังกัดกระทรวงสาธารณสุขมีการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรม ตามแนวทฤษฎีพัฒนาการทางจริยธรรมของโคลเบิร์ก อยู่ในระดับขั้นที่ 5 คือ มีการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรมโดยใช้หลักการทำตามข้อตกลงและคำมั่นสัญญา 2. นักศึกษาที่มีปัจจัยคัดสรรที่เกี่ยวข้องกับนักศึกษาแตกต่างกัน มีระดับขั้นการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรมไม่แตกต่างกัน แต่มีค่ามัชฉิมเลขคณิตของระดับขั้นการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรมแตกต่างกัน ปัจจัยคัดสรรที่เกี่ยวข้องกับนักศึกษา ได้แก่ ภูมิลำเนา เพศ ระดับชั้นปี ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ลักษณะการเข้าร่วมกิจกรรมนักศึกษา ลักษณะการรับเข้าศึกษา ระดับการ ศึกษาของบิดามารดา ลักษณะอาชีพของบิดามารดา และรายได้ของบิดามารดา 3. ภูมิลำเนา และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรมของนักศึกษาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (rₛ = .258 และ .154 ตามลำดับ) ส่วนระดับชั้นปีที่กำลังศึกษามีความสัมพันธ์ทางลบการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรมของนักศึกษาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (rₛ = -.192) และปัจจัยอื่นที่เกี่ยวข้องกับนักศึกษา ได้แก่ ระดับการศึกษาของมารดา และรายได้ของบิดาต่อเดือน มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรมของนักศึกษาอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 (rₛ = .090 และ .108 ตามลำดับ)
