Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงการมีส่วนร่วมของเด็กวัยรุ่นในแต่ละชั้นของกระบวนการตัดสินใจซื้อของครอบครัว และศึกษาถึงความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะครอบครัว (การอยู่อาศัยของครอบครัวและสถานการณ์ทำงานของบิดามารดา) รูปแบบการสื่อสารในครอบครัว และปริมาณการใช้สินค้าของเด็กวัยรุ่นกับการมีส่วนร่วมของเด็กวัยรุ่นในกระบวนการตัดสินใจซื้อของครอบครัว โดยใช้การวิจัยเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่างเป็นเด็กวัยรุ่นอายุ 13-18 ปี ที่มีกำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ถึงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จากโรงเรียนในเขตกรุงเทพมหานครสังกัดกรมสามัญศึกษา จำนวน 400 ผลการวิจัยพบว่า การมีส่วนร่วมของเด็กวัยรุ่นในกระบวนการตัดสินใจเอของครอบครัวอยู่ในระดับตํ่า ทั้งในประเภทสินค้าที่ใช้ร่วมกันในครอบครัวและสินค้าที่เด็กวัยรุ่นมีใช้ส่วนตัว รูปแบบการสื่อสารในครอบครัวสามารถจัดแบ่งได้เป็น 15 รูปแบบ ได้แก่ แบบประนีประนอม แบบอิสระ แบบปล่อย แบบแสดงความรัก แบบตำหนิติเตียน แบบสนับสนุน แบบประชาธิปไตย แบบเน้นให้เป็นตัวของตัวเอง แบบควบคุม แบบปกป้อง แบบเผด็จการ แบบมีเหตุมีผล แบบห่างเหิน แบบยึดหลักอาวุโส และแบบให้กำลังใจ ลักษณะการอยู่อาศัยของครอบครัวและสถานะการทำงานของบิดามารดาไม่มีความสัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมของเด็กวัยรุ่นในกระบวนการตัดสินใจซื้อของครอบครัว ไม่พบความสัมพันธ์ใดๆ ระหว่างรูปแบบการสื่อสารในครอบครัวกับการมีส่วนร่วมของเด็กวัยรุ่นในกระบวนการตัดสินใจซื้อของครอบครัวประเภทสินค้าที่ใช้ร่วมกันในครอบครัว รูปแบบการสื่อสารที่มีความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ กับการมีส่วนร่วมของเด็กวัยรุ่นในกระบวนการตัดสินใจซื้อประเภทสินค้าที่เด็กวัยรุ่นมีใช้ส่วนตัวได้แก่ แบบประนีประนอม แบบอิสระ แบบปล่อย และแบบแสดงความรักปริมาณการใช้สินค้าของเด็กวัยรุ่นมีความสัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมของเด็กวัยรุ่นในกระบวนการตัดสินใจเอของครอบครัวทั้งในประเภทสินค้าที่ใช้ร่วมกันในครอบครัวและสินค้าที่เด็กวัยรุ่นมีใช้ส่วนตัว
