แนวทางการถ่ายทอดคุณค่าเพลงที่มีเนื้อหาจากวรรณคดีไทย

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์คุณค่าของเพลงที่มีเนื้อหาจากวรรณคดีไทยเรื่องรามเกียรติ์ระหว่างปี พ.ศ. 2550-2560 วิธีเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง (purposive sampling) จำนวน 6 บทเพลง โดยใช้เครื่องมือ คือ แบบบันทึกการวิเคราะห์คุณค่าของเพลงและแบบสัมภาษณ์เชิงลึก ผลการวิจัย พบว่า คุณค่าด้านวรรณศิลป์ประกอบด้วย การสรรคำ การใช้โวหารและรสวรรณคดีสันสกฤต คุณค่าด้านเนื้อหา ได้แก่ ความหมายของบทเพลงและความหมายของบทพระราชนิพนธ์เรื่องรามเกียรติ์รวมทั้งจริยธรรมที่เป็นข้อประพฤติปฏิบัติและศีลธรรมซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยจรรโลงและให้คติสอนใจแก่ผู้อ่านวรรณคดีหรือฟังบทเพลง คุณค่าด้านคีตศิลป์ได้แก่ เทคนิควิธีการขับร้อง การสื่อความหมายและการสื่ออารมณ์ คุณค่าด้านทัศนศิลป์ได้แก่ การตีความเนื้อหาและการนำเสนอ 2) เพื่อนำเสนอแนวทางการถ่ายทอดคุณค่าเพลงที่มีเนื้อหาจากวรรณคดีไทย ผลจากการวิเคราะห์เนื้อหาพบว่าองค์ความรู้ในการถ่ายทอดเพลงที่มีเนื้อหาจากวรรณคดีไทยประกอบด้วยคุณค่าด้านต่าง ๆ ความรู้ลักษณะดังกล่าวเป็นความรู้แบบองค์รวมซึ่งสามารถบูรณาการใช้ประโยชน์ได้หลากหลายรูปแบบโดยมีขั้นตอนของการผลิตเพลงเพื่อถ่ายทอดคุณค่าวรรณคดีไทย ได้แก่ 1. ขั้นเตรียมการผลิต (Pre-Production) คือการกำหนดทิศทางขั้นตอนในการทำงานว่า จะทำอะไร จะทำอย่างไร จะได้อะไร 2. ขั้นตอนการผลิต (Production) คือการแปรรูปวรรณคดีสู่บทเพลงและมิวสิควิดีโอและ 3. ขั้นตอนหลังการผลิต (Post-Production) คือ ขั้นตอนการประเมินผลงานและสรรหาแนวทางใหม่ ๆ ที่ดีและเหมาะสมในการจัดทำผลงานเพลงที่มีเนื้อหาจากวรรณคดีไทยเพื่อถ่ายทอดคุณค่าด้านต่าง ๆ ไปสู่ผู้ชมผู้ฟังได้อย่างมีประสิทธิภาพ