การศึกษาแนวทางการแปลคำกริยาในตำราประกอบอาหารไทย จากภาษาไทยเป็นภาษาอังกฤษ

Abstract

สารนิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษากลวิธีในการแปลคำกริยาในตัวบทตำราอาหารภาษาไทยเป็นภาษา อังกฤษ โดยพิจารณาองค์ประกอบความหมายที่บรรจุอยู่ในคำ ผู้วิจัยได้ศึกษาและรวบรวมคำกริยาภาษาไทยทั้งสิ้น 40 คำ จากตำราอาหารไทยหกเล่มจากสำนักพิมพ์แสงแดด โรงเรียนครัววันดี โรงเรียนสอนการประกอบอาหารเลอ กอร์ดอง เบลอ ดุสิต และโรงเรียนการอาหารนานาชาติสวนดุสิต นอกเหนือจากข้อมูลที่ศึกษาจากหนังสือทั้งหกเล่ม ผู้วิจัยได้ขอข้อมูลรายการคำศัพท์เพิ่มจากทั้งสี่สถาบันเพื่อให้ได้คำแปลที่หลากหลาย และครบถ้วนที่สุด หลักการและแนวคิดที่นำมาใช้ศึกษาวิจัย คือ ทฤษฏีและแนวทางการแปลขั้นพื้นฐาน เชื่อมโยงด้านวัฒนธรรมและตำราอาหาร การศึกษาการแปลตัวบทข้ามวัฒนธรรม และการศึกษาองค์ประกอบด้านความหมายของคำกริยา โดยทฤษฏีและแนวทางที่มีส่วนสำคัญในการคัดเลือกคำแปลกริยาที่เหมาะสมที่สุด คือ การศึกษาองค์ประกอบความหมายของคำ (Componential Analysis) โดยผู้วิจัยได้ประยุกต์การศึกษานี้ในการเปรียบเทียบ วิเคราะห์ สังเคราะห์และคัดเลือกคำแปล นอกจากนั้น การศึกษาความเชื่อมโยงด้านวัฒนธรรมและตำราอาหารก็มีส่วนสำคัญในการวิจัยครั้งนี้ เนื่องจากการแปลคำกริยาในตำราอาหารถือเป็นการแปลตัวบทข้ามวัฒนธรรม หลังจากการสังเคราะห์องค์ประกอบความหมายของคำโดยอ้างอิงนิยามจากพจนานุกรม ผู้วิจัยได้ทำการตรวจสอบอีกครั้งโดยจับคู่คำภาษาอังกฤษที่มีองค์ประกอบความหมายของคำใกล้เคียงกับคำภาษา ไทยมากที่สุด และดำเนินการสัมภาษณ์และรวบรวมข้อมูลจากผู้เชี่ยวชาญอาหารทั้งสี่สถาบัน พบว่า ผู้วิจัยพบว่า ปัจจัยสำคัญที่สุดในการเลือกคำแปลกริยาคำใดคำหนึ่ง มี คือ จำนวนองค์ประกอบความหมายของคำแปลภาษาอังกฤษที่ตรงกับองค์ประกอบความของคำต้นฉบับภาษาไทย วัตถุดิบที่ใช้ในการประกอบอาหาร เครื่องครัวที่ใช้ในการประกอบอาหาร และลักษณะของอาหารเมื่อใช้กริยานั้นๆ เช่น รวน ผัด ทอด โดยผู้แปลสามารถใช้คำคุณศัพท์เพื่อเพิ่มรายละเอียดและให้ความกระจ่างชัด