ระบบหมุนเวียนน้ำแบบปิดที่มีระบบดีไนตริฟิเคชัน สำหรับการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus Monodon)

Abstract

เปรียบเทียบการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ (Penaeus monodon) ในระบบหมุนเวียนน้ำทะเลแบบปิด (Closed recirculating seawater system) ประกอบด้วยบ่อเลี้ยง ปริมาตร 9 ลบ.ม. และบ่อตัวกรองทางชีวภาพสภาวะใช้ออกซิเจน (Biological filtration) ขนาด 1.98x1.88x1.7 ลบ.ม. ที่มีวัสดุเส้นใยสังเคราะห์ BIO-POLYMA โดยมีอัตราการหมุนเวียนของน้ำประมาณ 7.125 ครั้งต่อวัน และมีระบบตัวกรองทางชีวภาพสภาวะไม่ใช้ออกซิเจน ซึ่งประกอบด้วยคอลัมน์ลดปริมาณออกซิเจนละลาย คอลัมน์บรรจุวัสดุตรึงสำหรับดีไนตริฟายอิ้งแบคทีเรีย และคอลัมน์เพิ่มปริมาณออกซิเจนละลาย โดยควบคุมอัตราการถ่ายน้ำ ในระบบตัวกรองทางชีวภาพสภาวะไม่ใช้ออกซิเจนให้อยู่ในช่วง 40-110 มล./นาที ระบบตัวกรองทางชีวภาพสภาวะไม่ใช้ออกซิเจนติดต่อโดยตรง กับบ่อตัวกรองทางชีวภาพสภาวะใช้ออกซิเจน ทดสอบระบบหมุนเวียนน้ำทะเลแบบปิดดังกล่าว กับระบบหมุนเวียนน้ำทะเลแบบปิดชุดควบคุม ซึ่งไม่มีระบบตัวกรองทางชีวภาพสภาวะไม่ใช้ออกซิเจน เพื่อทดสอบประสิทธิภาพในการควบคุมคุณภาพของน้ำ จากการเลี้ยงกุ้งกุลาดำ เป็นเวลา 305 วัน โดยทดลอง 2 ช่วง คือ การทดลองช่วงแรก นำดินตะกอนจากป่าชายเลนใส่ในระบบตัวกรองทางชีวภาพ สภาวะไม่ใช้ออกซิเจนและการทดลองในช่วงที่ 2 นำดีไนตริฟายอิ้งแบคทีเรียใส่ในระบบตัวกรองทางชีวภาพ สภาวะไม่ใช้ออกซิเจน ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่าระบบหมุนเวียนน้ำทะเลแบบปิด สามารถควบคุมคุณภาพของน้ำ คือ แอมโมเนีย ไนไตรท์ ไนเตรท และปริมาณออกซิเจนละลาย ให้อยู่ในเกณฑ์ปกติได้ โดยเฉพาะไนเตรทซึ่งมีการสะสมเพิ่มขึ้นในช่วงแรก เมื่อทดลองในช่วงที่ 2 ระบบตัวกรองทางชีวภาพในสภาวะไม่ใช้ออกซิเจน สามารถควบคุมปริมาณไนเตรทของระบบหมุนเวียนน้ำทะเลแบบปิดให้ลดลง (P<0.05) ระบบหมุนเวียนน้ำแบบปิดทั้ง 2 ระบบ มีปริมาณไนเตรทอยู่ในระดับ ต่ำกว่า 50 มก./ล. ซึ่งเป็นระดับที่ไม่เป็นพิษต่อกุ้งกุลาดำ และทำให้การเติบโตและการรอดของกุ้งกุลาดำเป็นปกติ