ปัญหาการจัดการศึกษาสำหรับเด็กวัยก่อนเรียนในจังหวัดปทุมธานี

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัย เพื่อศึกษาปัญหาการจัดการศึกษา สำหรับเด็กวัยก่อนเรียน ในจังหวัดปทุมธานี ในด้านบริหาร การสอน การบริการ รวมทั้งการอบรมเลี้ยงดูของผู้บริหาร ครู ภารโรง และผู้ปกครอง วิธีดำเนินการวิจัย ผู้วิจัยได้สร้างแบบสอบถามความคิดเห็นทั้ง 4 ด้าน โดยแบ่งออกเป็น 2 ตอน คือตอนแรกเป็นแบบสอบถามสถานภาพส่วนตัวของผู้ตอบ ตอนที่สอง เป็นแบบมาตรฐานส่วนประเมินค่า ซึ่งให้เลือกตอบตามสภาพการณ์ปัจจุบัน และสภาพการณ์ที่ควรจะเป็น ตัวอย่างประชากรสำหรับการวิจัยครั้งนี้แบ่งเป็น 4 กลุ่ม คือ ครูใหญ่ ครู ภารโรงหรือพี่เลี้ยงเด็ก และผู้ปกครองเด็กก่อนวัยเรียน ซึ่งเข้าเรียนในปีการศึกษา 2522 ในจังหวัดปทุมธานี กลุ่มละ 50 คน รวม 200 คน ข้อมูลที่ได้จากการตอบแบบสอบถาม แบ่งวิเคราะห์ดังนี้ ตอนแรกวิเคราะห์โดยวิธีหาค่าร้อยละ ส่วนตอนที่สองเปรียบเทียบน้ำหนักของคะแนนความคิดเห็นโดยใช้ t-test หาค่าความสัมพันธ์ของปัญหา โดยการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว สองทาง และสามทาง (one way, two way และ three way) ในกรณีที่ค่า F มีนัยสำคัญจะเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยเป็นรายคู่ โดยใช้วิธีทดสอบของ ดันแคน (Duncan’s New Multiple Range test) ที่ระดับความมีนัยสำคัญ .01 และ .05 ผลการวิจัย 1. ครูใหญ่ ครู ภารโรง และผู้ปกครอง ต่างก็มีความเห็นตรงกันว่า การจัดการศึกษาสำหรับเด็กก่อนวัยเรียน ในจังหวัดปทุมธานีนั้นมีปัญหาทั้ง 4 ด้าน คือด้านการบริหารได้แก่การอบรมบุคลากร การแต่งตั้งคณะกรรมการส่งเสริมและดำเนินงาน การเผยแพร่ความรู้และการตั้งงบประมาณอุดหนุน ด้านการสอนได้แก่ การกำหนดตัวผู้สอน ความรู้ของครู การทำระเบียนสุขภาพ การให้คำปรึกษาแก่ผู้ปกครองและการเตรียมความพร้อม ด้านบริการได้แก่ การเลี้ยงดูเด็ก การแสดงความคิดเห็นต่อผู้บริหาร และการช่วยเหลือในการทำความสะอาด ด้านการเลี้ยงดูได้แก่ การฝึกให้เด็กช่วยเหลือตัวเองเบื้องต้น การพาเด็กไปชมและเรียนรู้ธรรมชาติ การจัดหาของเล่น และการจัดหาหนังสือที่เหมาะกับวัย 2. ผู้ตอบแบบสอบถามทั้ง 4 กลุ่ม มีความคิดเห็นไม่แตกต่างกัน ในด้านการเรียนการสอน ทั้งสองสภาพการณ์ คือสภาพการณ์ปัจจุบัน และสภาพการณ์ที่ควรจะเป็น แต่ในด้านการบริหาร ครูและภารโรงหรือพี่เลี้ยงเด็ก มีความเห็นแตกต่างจากผู้ปกครอง ที่ระดับความมีนัยสำคัญ .05 ส่วนในด้านบริการต่างๆ ครูมีความคิดเห็นแตกต่างจากผู้บริการ และผู้ปกครองที่ระดับความมีนัยสำคัญ .05 และในด้านการอบรมเลี้ยงดู ครูและภารโรงมีความคิดเห็นแตกต่างจากผู้ปกครองในสภาพการณ์ปัจจุบัน ที่ระดับความมีนัยสำคัญ .05 แต่ไม่แตกต่างกันในสภาพการณ์ที่ควรจะเป็นที่ระดับความมีนัยสำคัญ .05 3. ความคิดเห็นของผู้ตอบแบบสอบถามทั้ง 4 กลุ่ม แบ่งตามเพศและการศึกษา เป็นดังนี้ 3.1 ในด้านการบริหารตามสภาพการณ์ที่ควรจะเป็น ภารโรงที่มีระดับการศึกษาต่างกัน มีความคิดเห็นแตกต่างกันที่ระดับความมีนัยสำคัญ .05 ค่าปฏิสัมพันธ์ระหว่างเพศและระดับการศึกษาของภารโรง แตกต่างกันที่ระดับความมีนัยสำคัญ .05 และผู้ปกครองที่มีระดับการศึกษาต่างกัน มีความคิดเห็นแตกต่างกันที่ระดับความมีนัยสำคัญ .05 3.2 ในด้านการเรียนการสอน ครูที่มีระดับการศึกษาต่างกัน มีความคิดเห็นแตกต่างกันที่ระดับความมีนัยสำคัญ .01 ทั้งสองสภาพการณ์ และผู้ปกครองที่มีระดับการศึกษาต่างกันมีความคิดเห็นแตกต่างกัน เกี่ยวกับสภาพการณ์ที่ควรจะเป็น 3.3 ในด้านบริการต่างๆ ผู้บริหารที่มีระดับการศึกษาต่างกัน มีความคิดเห็นเกี่ยวกับสภาพการณ์ปัจจุบันแตกต่างกันที่ระดับความมีนัยสำคัญ .05 3.4 ในด้านการอบรมเลี้ยงดู ผู้ตอบแบบสอบถามทั้ง 4 กลุ่ม มีความคิดเห็นไม่แตกต่างกัน 4. ผู้ปกครองที่มีเพศ ระดับการศึกษา และอาชีพต่างกัน มีความคิดเห็นไม่แตกต่างกันเกี่ยวกับปัญหาทั้ง 4 ด้าน