ปฏิสัมพันธ์ระหว่างชนิดของออร์แกไนเซอร์ก่อนการสอน กับระดับความถนัดทางภาษาที่มีต่อความเข้าใจในการฟังภาษาอังกฤษ ของนักเรียนอาชีวศึกษา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปฎิสัมพันธ์ระหว่างชนิดของออร์แกไนเซอร์ก่อนการสอนกับระดับความถนัดทางภาษาที่มีต่อความเข้าใจในการฟังภาษาอังกฤษของนักเรียนอาชีวศึกษา กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนอาชีวศึกษาปีที่ 1 จำนวน 180 คน ซึ่งกำลังศึกษาอยู่ภาคปลาย ปีการศึกษา 2528 ของโรงเรียนเกษมโปลีเทคนิค ซึ่งมีจำนวนทั้งหมด 500 คน โดยให้นักเรียนทั้งหมดฟังแบบทดสอบวัดความถนัดทางถนัดทางภาษา (TLAT) ของสถาบันภาษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เพื่อแบ่งเป็นกลุ่มที่มีระดับความถนัดทางภาษาสูง และกลุ่มที่มีระดับความถนัดทางภาษาต่ำ จากตัวอย่างประชากรที่มีความถนัดทางภาษาสูงและต่ำนี้สุ่มตัวอย่างอย่างง่าย เป็นกลุ่มที่มีระดับความถนัดทางภาษาสูง 90 คน และกลุ่มที่มีระดับความถนัดทางภาษาต่ำ 90 คน จากนั้นสุ่มตัวอย่างอย่างง่ายแบ่งเป็นกลุ่มที่มีความถนัดทางภาษาสูง และกลุ่มที่มีความถนัดทางภาษาต่ำออกเป็น 3 กลุ่มย่อย คือ กลุ่ม 1, กลุ่ม 2, กลุ่ม 3 ออกเป็นกลุ่มละ 30 คน โดยให้ออร์แกไนเซอร์ก่อนการสอนแตกต่างกันดังนี้ กลุ่ม 1 ให้ออร์แกไนเซอร์ก่อนการสอนชนิดภาพ กลุ่ม 2 ให้ออร์แกไนเซอร์ก่อนการสอนชนิดเสียง และกลุ่ม 3 ให้ออร์แกไนเซอร์ก่อนการสอนชนิดข้อความเขียน การทดลองเริ่มโดยให้ออร์แกไนเซอร์ก่อนการสอนแตกต่างกันตามกลุ่ม 1, 2 และ 3 หลังจากนั้นให้ฟังเทปเนื้อเรื่อง แล้วทดสอบความเข้าใจในการฟัง ข้อมูลที่รวบรวมได้นำมาวิเคราะห์โดยใช้สถิติการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบสองทาง ผลการวิจัยสรุปผลได้ดังนี้คือ 1.ไม่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างชนิดของออร์แกไนเซอร์ก่อนการสอน กับระดับความถนัดทางภาษาที่มีต่อความเข้าใจในการฟังที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 2.ออร์แกไนเซอร์ก่อนการสอนทั้ง 3 ชนิด มีผลต่อความเข้าใจในการฟังภาษาอังกฤษของนักเรียนไม่แตกต่างกันที่ระดับนัยสำคัญที่ 0.05 3.ความเข้าใจในการฟังระหว่างกลุ่มตัวอย่างที่มีระดับความถนัดทางภาษาต่างกันมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ 0.05