การศึกษาคำที่สะกดยากสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สอง ในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดกรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยเรื่องนี้ มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาคำที่สะกดยากในวิชาภาษาไทยลักษณะคำที่เขียนผิดของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สอง และเปรียบเทียบคะแนนการสะกดคำของนักเรียนตามฐานะทางเศรษฐกิจและเพศ ตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สอง ปีการศึกษา 2524 ของโรงเรียนสังคมกรุงเทพมหานคร ในเขตพระนครจำนวน 300 คน การเลือกตัวอย่างประชากร ใช้วิธีสุ่มแบบง่าย เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วยแบบทดสอบการเขียนสะกดคำ ตามคำบอก 100 คำ และแบบสอบถามฐานะทางเศรษฐกิจของผู้ปกครอง การวิเคราะห์ข้อมูล ใช้วิธีหาค่าร้อยละ และการทดสอบค่าที ( t-test) ผลการวิจัยปรากฏว่า 1. คำสะกดยาก เรื่องตามลำดับความยกดังนี้ คือ คำที่เขียนด้วยอักษรที่มีที่ใช้น้อย เช่น ฆ ฎ ฏ ฤ ษ ศ เป็นคำที่ยากที่สุด รองลงไป คือ คำที่มีตัวสะกดไม่ตรงตามาตราตัวสะกด คำที่มีอักษรนำ คำที่มีอักษรควบกล้ำ คำที่มีพยางค์มาก คำที่มีวรรณยุกต์กำกับ คำที่มีพยางค์น้อย ส่วนคำที่มีตัวสะกดตรงตามมาตราตักสะกด มีความยากน้อยที่สุด 2. ลักษณะคำที่นักเรียนเขียนผิด มีประการ เรียงตามลำดับดังนี้คือ สะกดไม่ได้เลย พบมากที่สุด รองลงไปคือ ใช้พยัญชนะผิด ใช้สระผิด ผิดมาตราตัวสะกด ผิดวรรณยุกต์ ผิดการันต์ วางสระผิดที่ และวรรณยุกต์ผิดที่พบน้อยที่สุด 3. นักเรียนที่มีฐานะทางเศรษฐกิจสูง มีคะแนนสะกดคำสูงกว่านักเรียนที่มีฐานะทางเศรษฐกิจตกต่ำ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 4. นักเรียนชายและนักเรียนหญิง มีคะแนนการสะกดคำแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .01 คือ คะแนนการสะกดคำของนักเรียนหญิงสูงกว่านักเรียนชาย