ผลของการฝึกความไวต่อการรับรู้ที่มีต่อทักษะและทัศนคติส่วนบุคคล

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบผลของการฝึกความไวต่อการรับรู้ที่มีต่อการเปลี่ยนแปลงทักษะและทัศนคติส่วนบุคคล โดยการเปรียบเทียบก่อนและหลังการฝึก และเปรียบเทียบความแตกต่างของบุคลิกภาพด้านความต้องการ 5 ด้าน ของกลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุม ซึ่งเป็นราชการสำนักรักษาความสะอาด กรุงเทพมหานคร กลุ่มละ 33 คน แบบสอบถามที่ใช้คือแบบวัดทักษะและทัศนคติส่วนบุคคล ดร. ทิศนา แขมมณี และแบบทดสอบ อีพีพีเอส (The Edwards Personal Preference Schedule) ในการฝึกความไวต่อการรับรู้เป็นเวลา 5 วัน นำข้อมูลที่ได้นำมาวิเคราะห์หาความแตกต่างระหว่างกลุ่ม โดยใช้ t-test ผลการวิจัยปรากฏว่า หลังการฝึกทดลองมีการเปลี่ยนด้านทักษะและทัศนคติส่วนบุคคลสูงขึ้น อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 และเมื่อวิเคราะห์เป็นรายข้อ พบว่า กลุ่มทดลองมีทัศนคติเกี่ยวกับตัวเองและผู้อื่นสูงขึ้น มีการเปิดเผยตนเอง ทักษะในการสื่อความหมาย การทำงานกลุ่ม และการแก้ปัญหาอย่างมีระบบระเบียบเพิ่มขึ้น ส่วนกลุ่มควบคุมไม่มีการเปลี่ยนแปลง นอกจากนั้นกลุ่มทดลองยังมีบุคลิกภาพด้านความต้องการพึ่งตนเองสูงกว่ากลุ่มควบคุม โดยมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05